Η ποίηση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της αναβίωσης γεγονότων, της εξιστόρησης ιστοριών και της διάπλασης ανθρώπων. Ακόμη, με την ποίηση ενεργοποιείτε η σκέψη και η φαντασία, οξύνεται η κρίση και αναπτύσσονται οι πνευματικοί ορίζοντες, αυτό έχει ως στόχο να σφυρηλατείτε ο χαρακτήρας του ανθρώπου με τα ήθη και τα ιδανικά που αποπνέει και να δημιουργείτε μια πολυδιάστατη οπτική στα κοινωνικά γίγνεσθαι.
Στην πορεία της ποιητικής ιστορίας ανά τον κόσμο ανάμεσα στους κορυφαίους ποιητές ξεχωρίζουν οι αρχαίοι Έλληνες, όπως ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Αριστοφάνης, η Σαπφώ και ο Αριστοτέλης. Ωστόσο σήμερα κυριαρχούν διαφορετικές απόψεις λόγω της ανεπαρκής διατύπωσης ενός ολοκληρωμένου ενιαίου ορισμού. Αυτό έγκειται από την ιδία την φύση της ποίησης που βασίζεται ξεκάθαρα στην ελευθερία του περιεχόμενου της.
Σύμφωνα με τον Άγγλο ποιητή Κόλλεριτζ “η ποίηση είναι ιδανική διάταξη ιδανικών λέξεων” ενώ ο σπουδαίος Αριστοτέλης αναφέρει πως “ποίηση είναι τέχνη που μιμείται πράξεις και λόγια, όχι όπως αυτά έγιναν ή ειπώθηκαν, αλλά όπως θα μπορούσαν και όπως θα έπρεπε να γίνουν, και η οποία αποβλέπει, με την αρμονία και το ρυθμό, να οδηγήσει στην αρετή τις ανθρώπινες ψυχές που ακούνε τα δημιουργήματά της”.
Στην πόλη του Πόζναν της Πολωνίας, πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία, στις 21 Μαρτίου η εκδήλωση για τον ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης το Τμήμα Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του πολωνικού Πανεπιστημίου του Poznan “Adam Mickiewicz”, στο πλαίσιο των επιστημονικών και πολιτιστικών δράσεων της διοργάνωσε τις εκδηλώσεις του “έτους Καβάφη- Year of Cavafy’’ που υλοποιήθηκαν υπό την αιγίδα των Πρεσβειών της Ελλάδας και της Κύπρου στη Βαρσοβία.
Η εκδήλωση είχε τίτλο “Ποιητική βραδιά αφιερωμένη στον Κ. Καβάφη με την πρέσβη Τασία Αθανασίου” να δίνει ισχυρό παρόν τονίζοντας “τη σημασία της εκδήλωσης για τον ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη ως Έλληνα της διασποράς, ο οποίος αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της παγκοσμιότητας του ελληνικού πνεύματος”. Την έναρξη άνοιξε ο πολωνός συγγραφέας και μεταφραστής του καβαφικού έργου, Antoni Libera ο οποίος παρουσίασε μια διάλεξημε θέμα “Γιατί και πώς μεταφράζω την ποίηση του Καβάφη;”. Έπειτα ακολούθησε ανάγνωση των ποιημάτων του καβάφη σε διάφορες ξένες γλώσσες.
Επομένως, η ποίηση λειτουργεί ως μοχλός πολιτισμού και ως μέσο πολιτιστικής διπλωματίας εφόσον γεφυρώνει δύο λαούς, γίνεται φορέας πολιτιστικών απόψεων και καθιστά την ελληνική γλώσσα ‘όχημα πολιτισμού’ σε όλο τον κόσμο. Ακόμη, γίνεται εργαλείο ενίσχυσης της επικοινωνιακής πολιτικής της Ελλάδος προς το εξωτερικό. Οπότε, γίνεται αντιληπτό πως η ποίηση αποτελεί πρότυπο της ήπιας ισχύος και πρέπει να εκπροσωπεύει την Ελλάδα.
Άλλωστε, όπως έλεγε και ο Όσκαρ Ουάιλντ “Αν θές να πείς στους ανθρώπους την αλήθεια, κάντ΄ τους να γελάσουν, αλλιώς θα σε σκοτώσουν”. Συνεπώς, η ποίηση είναι η αντανάκλαση της Αλήθειας, με το προσωπείο ενός όμορφου περιτυλίγματος αποτύπωσης της δικαιοσύνης.
Aθηνά Μπίτσα
Πηγή:
Πηγή εξωφύλλου : Unsplash