Article Views :

6 views

Η συμβολή των Φιλελλήνων στον Εθνικό Αγώνα του ’21

Όλες οι επέτειοι  – ιδίως οι μείζονες – αποτελούν αφορμή για ενδοσκόπηση, για αποτίμηση με σκοπό την άντληση χρησίμων συμπερασμάτων προς όφελος των επερχομένων γενεών. Η 200η Επέτειος της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση, ιδιαίτερα στους χαλεπούς καιρούς της πανδημίας που διερχόμαστε με όλα τα πολύπλοκα και πολύ-επίπεδα προβλήματα που αυτή προκαλεί.

Και τούτο διότι η Επανάσταση του 1821 εναντίον του Οθωμανικού ζυγού έχει αναλυθεί σε όλες τις πτυχές της, ιδιαίτερα εκείνες που κληρονόμησε στο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος, ορισμένες από τις οποίες εξακολουθούν και εκδηλώνονται μέχρι σήμερα με τα θετικά και αρνητικά πρόσημα τους. Σημειώνεται και ο καταλυτικός ρόλος που η Επανάσταση διαδραμάτισε στην ιστορία με την ίδρυση του πρώτου ανεξάρτητου κράτους της Βαλκανικής χερσονήσου, ανοίγοντας τον δρόμο και στους άλλους λαούς της περιοχής για να αγωνισθούν κι αυτοί για την ανεξαρτησία τους.

Εορτάζοντας λοιπόν την Παλιγγενεσία, οδηγούμεθα άφευκτα σε μια ανασκόπηση όλων εκείνων των παραγόντων που συνετέλεσαν αποφασιστικά στην επιτυχή κατάληξη του απελευθερωτικού αγώνα. Αφήνοντας κατά μέρος αυτή καθεαυτή την φιλοπατρία, την αυτοθυσία και την πολεμική αρετή και ανδρεία των Ελλήνων αγωνιστών της εποχής, άξια διερεύνησης είναι και η συμβολή του εξωτερικού παράγοντα πρωτίστως σε κρατικό επίπεδο και δευτερευόντως σε επίπεδο προσωπικοτήτων. Μόνο που στην περίπτωση αυτή, οι ρόλοι αντεστράφησαν. Και το φαινόμενο αυτό πρέπει να εξηγηθεί. Η απελευθέρωση ήλθε σαν  απότοκο όχι μόνο των υπέρογκων θυσιών του ελληνικού λαού αλλά, κατά ένα μεγάλο μέρος, και της πίεσης που άσκησε το φιλελληνικό ρεύμα στις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, οι οποίες μετά το Συνέδριο της Βιέννης του 1815 έβλεπαν λίαν δυσμενώς οποιασδήποτε ενέργεια που θα ανέτρεπε τα αποτελέσματα του. Και η Επανάσταση του 1821 ξέσπασε ακριβώς μέσα σ’ αυτό το δυσμενές κλίμα.

Ο Φιλελληνισμός σαν ευρωπαϊκό αλλά και ευρύτερο φαινόμενο, που εκδηλώθηκε κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης αποτελεί ένα μοναδικό κεφάλαιο στην παγκόσμια ιστορία. Σε καμία άλλη περίπτωση αγώνα για εθνική χειραφέτηση και ανεξαρτησία, απανταχού του κόσμου, δεν εκδηλώθηκε ένα κύμα υποστήριξης που συμπεριέλαβε όχι μόνο την ηθική υποστήριξη του και την πίεση προς τις κατά περίπτωση εμπλεκόμενες κυβερνήσεις, αλλά και μια τεράστια κινητοποίηση παροχής υλικής και οικονομικής αρωγής και πάνω από όλα την προσωπική συμμετοχή σημαντικών προσωπικοτήτων της εποχής, πολλοί εκ των οποίων απώλεσαν τις ζωές τους.

Ποιά ήταν όμως η κινητήρια δύναμη που παρήγαγε αυτό το τεράστιο κύμα υποστήριξης σε μία τέτοια κρίσιμη περίσταση; Πρώτον και κύριο οι Έλληνες είχαν το μοναδικό προνόμιο να είναι γνωστοί ως έθνος χάρη στους αρχαίους προγόνους τους, που οι λαοί της Ευρώπης – και αργότερα και των άλλων ηπείρων- ήδη από την Αναγέννηση θαύμαζαν και μελετούσαν. Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, όταν πληροφορήθηκαν την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα του ελληνικού έθνους συγκινήθηκαν βαθιά νιώθοντας ότι τους αφορούσε, μια και οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούνταν από τον δυτικό κόσμο η βάση της φιλοσοφίας του, των ιδεών και του πολιτισμού του. Πολλοί ήσαν κι εκείνοι που αισθάνθηκαν την ανάγκη να σταθούν στο πλευρό ενός χριστιανικού έθνους απέναντι σε ένα αλλόθρησκο βάρβαρο κατακτητή.

Από την άλλη πλευρά, η ανδρεία και τα ηρωικά πολεμικά κατορθώματα των εξεγερμένων Ελλήνων απέναντι σε ένα αριθμητικά υπέρτερο και στρατιωτικά ισχυρότερο εχθρό,  προκάλεσαν κύματα θαυμασμού και αλληλεγγύης. Σε συνδυασμό με τις θηριωδίες των Οθωμανών σε βάρος αθώων χριστιανικών πληθυσμών ενδυνάμωσαν τα αισθήματα συμπάθειας προς τους αγωνιζομένους και ώθησαν πολλούς να ενστερνισθούν την ανάγκη ουσιαστικής συνδρομής προς αυτούς. Ελληνικά τοπωνύμια όπως Χίος, Ψαρά, Μεσολόγγι, Τρίπολι, Καλαμάτα, Μάνη έγιναν γνωστά από άκρη σε άκρη της Ευρώπης καθώς και τα ονόματα των πρωτεργατών της Επανάστασης όπως  .Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Μπουμπουλίνα, Υψηλάντης, Παπαφλέσσας, Μπότσαρης, Μιαούλης, ξεσήκωσαν παθιασμένα συναισθήματα που στάθηκαν ικανά να κάμψουν κάθε αντίθεση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στον αγώνα του ελληνικού έθνους.

Ο Φιλελληνισμός εκδηλώθηκε από αυτούς που δρούσαν υπέρ των Ελλήνων από τις πατρίδες τους, μέσα από φιλελληνικές επιτροπές, διοργανώνοντας εράνους σε χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής και  συγκεντρώνοντας ρούχα, χρήματα και τρόφιμα για να ανακουφίσουν τη δυστυχία του ελληνικού λαού που κινδύνευε να αφανιστεί από τις εχθροπραξίες, τον λιμό, τις επιδημίες και το φάσγανο του βάρβαρου κατακτητή.

Επίσης εκδηλώθηκε με έμπρακτη συστράτευση με τους μαχόμενους Έλληνες. Πάνω από 1.200 άτομα ήρθαν από την Ευρώπη και την Αμερική για να πολεμήσουν μαζί με τους επαναστάτες. Περισσότεροι από 350 Φιλέλληνες έπεσαν στον αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας.

Ο Φιλελληνισμός πέραν από ιδεολογικό και πολιτικό κίνημα, βρήκε έκφραση  και ως λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό ρεύμα με αξιοσημείωτη επιρροή πάνω στην κοινή γνώμη των πατρίδων τους και μέσω αυτής, στα κυβερνητικά στελέχη αυτών. Είναι γνωστή η συγκίνηση που προκάλεσαν οι ζωγραφικοί πίνακες του Ντελακρουά, που εξιστόρησαν με την δύναμη της εικόνας τις τραγωδίες της Χίου, του Μεσολογγίου κλπ.  Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι του πνεύματος μέσω της συγγραφικής τους συνεισφοράς συνέβαλλαν τα μέγιστα στην διαμόρφωση και γιγάντωση του φιλελληνικού συναισθήματος της κοινής γνώμης της εποχής. Ο ενθουσιασμός για την κλασική αρχαιότητα ενέπνευσε πνευματικούς δημιουργούς του βεληνεκούς του Γκαίτε και του Βρετανού ρομαντικού ποιητή  Πέρσι Σέλλεϋ, ο οποίος είχε γράψει: «Είμαστε όλοι Έλληνες». Και πάνω από όλους φαντάζει τεράστια η ρομαντική μορφή του Λόρδου Μπάιρον που με την ενεργή ανάμιξη του και τον θλιβερό θάνατο του ενίσχυσε το φιλελληνικό κίνημα της πατρίδας του. Μέσα σε αυτό το φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα, ο Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Τζώρτζ Κάνινγκ, επηρεασμένος από φιλέλληνες Βρετανούς μετέβαλε την μέχρι τότε αρνητική στάση της Αγγλίας, συμπαρασύροντας και τη Γαλλία και τη Ρωσία.

Έτσι παρατηρούμε ότι η συσπείρωση του παγκόσμιου Φιλελληνικού κινήματος λειτούργησε ευεργετικά υπέρ του ελληνικού απελευθερωτικού αγώνα. Ως απότοκο της πίεσης της κοινής γνώμης και σημαντικών προσωπικοτήτων της εποχής, με την συνθήκη του Λονδίνου τον Ιούλιο 1827 οι Μεγάλες Δυνάμεις, αποφάσισαν την ειρήνευση στην Ελλάδα προτείνοντας παράλληλα την παραχώρηση ανεξαρτησίας στους Έλληνες. Ήταν μία απόφαση που άλλαξε ουσιαστικά τα δεδομένα του ελληνικού ζητήματος και οδήγησε τελικά στην ίδρυση του Ελληνικού Κράτους. Η επανάσταση όμως δεν είχε ακόμη τελειώσει καθώς η Οθωμανική Αυτοκρατορία απέρριψε τη Συνθήκη. Η επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων οδήγησε στην καταστροφή του τουρκο-αιγυπτιακού στόλου στο Ναβαρίνο τον Οκτώβριο του 1827 και πυροδότησε εξελίξεις που οδήγησαν  στην οριστική ανεξαρτησία του νέου ελληνικού κράτους, η οποία παγιώθηκε δυόμισι χρόνια αργότερα με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830.

Ο ρόλος του Φιλελληνισμού υπήρξε όντως καταλυτικός όπως εκφράστηκε τόσο μέσω της διανόησης της εποχής, στρατιωτικών, γιατρών, εμπόρων, ακόμη και απλών ανθρώπων και μεταγενέστερα των κυβερνήσεων των Μεγάλων Δυνάμεων. Τον μεγαλειώδη αυτό Φιλελληνισμό, ανεξαρτήτως του σημείου εκκίνησης του, της ταραγμένης διαδρομής του και της εποικοδομητικής του κατάληξης, απεικόνισε ιδεατά ο μέγας Γάλλος ρομαντικός συγγραφέας Βικτώρ Ουγκώ μέσα από την  ακόλουθη εμβληματική του φράση: «Ο κόσμος είναι μία διεύρυνση της Ελλάδος και η Ελλάς είναι ο κόσμος σε σμίκρυνση».

Δημήτρης Ν. Ηλιόπουλος

Πρέσβυς ε.τ., Μέλος του Ακαδημαϊκού Συμβουλίου Ε.Ι.Π.Δ.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

Εγγραφείτε. Κάντε εγγραφή για να μην χάσετε μελλοντικές δημοσιεύσεις.

You can unsubscribe at any time. By signing up you are agreeing to our Terms of Service and Privacy Policy. This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αρχείο Ηνωμένου Βασιλείου

Φορείς Πολιτιστικής Διπλωματίας Ηνωμένου Βασιλείου

Το Ηνωμένο Βασίλειο, βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, καθώς η απόφαση για έξοδο από την Ε.Ε. (Brexit) έφερε επιπτώσεις και στη διεθνή εικόνα και φήμη της χώρας. Επομένως, θα χρειαστεί μια νέα προσέγγιση, προκειμένου να προωθηθούν αποτελεσματικά τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, με ενισχυμένη δημόσια διπλωματία και διεθνείς πολιτιστικές σχέσεις.

Η Αγγλική γλώσσα, η οποία χρησιμοποιείται ως δεύτερη ή ως επίσημη γλώσσα σε πολλές χώρες του κόσμου, το τηλεοπτικό δίκτυο BBC (το μεγαλύτερο δίκτυο ΜΜΕ στον κόσμο με παρουσία στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο σε περισσότερες από 30 γλώσσες και ένα ακροατήριο 269 εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε εβδομάδα)κυρίαρχοι πολιτιστικοί οργανισμοί όπως το Βρετανικό μουσείο και το V&Aβραβευμένες τηλεοπτικές σειρές όπως το Sherlock, ναυαρχίδες του κινηματογράφου όπως ο James Bond και το Star Wars, η μουσική παραγωγή του David Bowie και του Ed Sheeranη λογοτεχνία του Σαίξπηρ και της Άγκαθα Κρίστι και αθλητικές διοργανώσεις όπως η Premier League, είναι μερικά από τα πιο δυνατά παραδείγματα και πλεονεκτήματα στον τομέα του πολιτισμού και της δημιουργικότητας του Ηνωμένου Βασιλείου.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η άσκηση της πολιτιστικής διπλωματίας βασίζεται στην ανταλλαγή ιδεών, αξιών και του πολιτισμού προκειμένου να ενδυναμωθεί η σχέση της χώρας με τον κόσμο και τις υπόλοιπες χώρες και επίσης να προωθηθούν η επιρροή της, η απασχόληση και η ανάπτυξη ως θεματοφύλακες του μέλλοντος της χώρας.

Το Υπουργείο Ψηφιακής πολιτικής, παιδείας, πολιτισμού, ΜΜΕ και αθλητισμού, συνεργάζεται με το Βρετανικό συμβούλιο, το Υπουργείο Εξωτερικών (Foreign Office) και άλλους κυβερνητικούς φορείς για να προωθήσουν πρωτοβουλίες, όπως η καμπάνια GREAT και πολιτιστικές συνεργασίες με άλλες χώρες.

Το 2006, δημιουργήθηκε το συμβούλιο Δημόσιας Διπλωματίας, σε μια προσπάθεια αναθεώρησης των πρακτικών της δημόσιας διπλωματίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το συμβούλιο είναι υπεύθυνο, για τη δημιουργία εθνικής στρατηγικής δημόσιας διπλωματίας, προκειμένου να υποστηριχθούν τα διεθνή συμφέροντα και οι στόχοι του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα μέλη του συμβουλίου είναι το Υπουργείο Εξωτερικών, το Βρετανικό Συμβούλιο και η Παγκόσμια Υπηρεσία του BBC.

Σε συνεργασία με τους βασικούς ενδιαφερόμενους, συμπεριλαμβανομένου του Foreign Office, του Βρετανικού Συμβουλίου και των πολιτιστικών οργανισμών, το Υπουργείο Ψηφιακής πολιτικής, Παιδείας, Πολιτισμού, ΜΜΕ και Αθλητισμού, ανέπτυξε το 2010 την πολιτική Πολιτιστικής Διπλωματίας. Οι γενικοί στόχοι ήταν η ενθάρρυνση και η στήριξη του πολιτιστικού τομέα για την ανάπτυξη διεθνών συνεργασιών σε τομείς με συγκεκριμένη πολιτιστική και/ή κυβερνητική προτεραιότητα. Παράλληλα, η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο του οφέλους και του αντίκτυπου της πολιτιστικής διπλωματίας, ιδιαίτερα μετά τη λήξη συγκρούσεων.

Από τα παραπάνω, παρατηρούμε ότι στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου, η άσκηση της πολιτιστικής διπλωματίας δεν είναι αρμοδιότητα ενός μόνο υπουργείου και πως συμπεριλαμβάνει τη συλλογική προσπάθεια και την αλληλεπίδραση πολλών παραγόντων, για την προώθηση των πολιτικών που συμβάλλουν στην ενίσχυση της πολιτιστικής διπλωματίας. Οι συντονισμένες προσπάθειες όλων των προαναφερόμενων φορέων του Ηνωμένου Βασιλείου, συντελούν στην ευρεία αναγνώριση της Ήπιας ισχύος της χώρας.

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε το σχέδιο δράσης του Υπουργείου Ψηφιοποίησης, Πολιτισμού, Παιδείας, Μέσων και Αθλητισμού, το οποίο μεταξύ άλλων έχει σκοπό τη διατήρηση και ενίσχυση της αίσθησης υπερηφάνειας και συνοχής στη χώρα, να προσελκύσει νέα άτομα να επισκεφτούν και να εργαστούν στη χώρα, να μεγιστοποιήσει και να αξιοποιήσει την ήπια ισχύ του Ηνωμένου Βασιλείου.

Στις ενέργειες, συμπεριλαμβάνονται η ενίσχυση της Βρετανικής παρουσίας στο εξωτερικό διαμέσου της πολιτιστικής διπλωματίας, διεθνών επισκέψεων και του προγράμματος «Great», η προώθηση των πολιτιστικών εξαγωγών για την αύξηση της αξίας τους στην οικονομία της χώρας, η συνεισφορά στην παράλληλη κυβερνητική ατζέντα της ήπιας ισχύος και ευημερίας, η χρησιμοποίηση της συλλογής έργων τέχνης της κυβέρνησης , προκειμένου για να προωθηθούν οι τέχνες, η κληρονομιά και ο πολιτισμός της χώρας, μέσω της δημιουργίας εκθέσεων σε υπουργικά και διπλωματικά κτίρια σε όλον τον κόσμο και της συνεισφοράς στην ήπια ισχύ.

Το Υπουργείο Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, είναι υπεύθυνο κυρίως για την διεθνή πολιτική, χωρίς όμως να απουσιάζουν ενέργειες πολιτιστικής διπλωματίας, ως κατεξοχήν φορέας της επίσημης διπλωματίας της χώρας. Άλλωστε στο υπουργείο υπάγονται οι πρεσβείες που είναι υπεύθυνες για την μεταφορά των πολιτικών και της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό. Διαθέτει ένα παγκόσμιο δίκτυο πρεσβειών και προξενείων, απασχολώντας πάνω από 14.000 άτομα σε περίπου 270 διπλωματικά γραφεία. Συνεργάζεται με διεθνείς οργανισμούς για την προώθηση των συμφερόντων του Ηνωμένου Βασιλείου και της παγκόσμιας ασφάλειας. Προωθεί τα συμφέροντα και τις αξίες του Ηνωμένου Βασιλείου διεθνώς, υποστηρίζει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις ανά τον κόσμο, στηρίζοντας την παγκόσμια επιρροή και την ευημερία της χώρας. Όραμα του είναι να οικοδομήσει μια πραγματικά «παγκόσμια Βρετανία», η οποία θα πρωταγωνιστεί στην παγκόσμια σκηνή.

Μεταξύ άλλων, στηρίζει κορυφαίους μελετητές με ηγετική ικανότητα να παρακολουθήσουν μεταπτυχιακά μαθήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο με υποτροφίες Chevening και νέους Αμερικανούς να σπουδάσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο με υποτροφίες Marshall. Προωθεί την ευημερία και την ανάπτυξη μέσω του Δικτύου Επιστήμης και Καινοτομίας, καθώς και μερικές από τις εργασίες της κυβέρνησης για τη διεθνή ανάπτυξη, (μεταξύ άλλων την προώθηση της βιώσιμης παγκόσμιας ανάπτυξης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της κλιματικής αλλαγής και της πρόληψης των συγκρούσεων).

Το Βρετανικό Συμβούλιο, είναι ο διεθνής οργανισμός του Ηνωμένου Βασιλείου με αρμοδιότητα στις διεθνείς πολιτιστικές σχέσεις, με αντιπροσωπείες σε τουλάχιστον 110 χώρες προωθώντας την Αγγλική γλώσσα, ενθαρρύνοντας την πολιτιστική, επιστημονική και εκπαιδευτική συνεργασία με το Ηνωμένο Βασίλειο. Η δράση του επικεντρώνεται στις ευκαιρίες πολιτιστικής ανάπτυξης, στις νέες συνεργασίες και στις πολιτιστικές σχέσεις.

Μουσεία, κληρονομιά και Οργανισμοί:

Βρετανικό Μουσείο φορέας πολιτιστικής διπλωματίας με πληθώρα αρχαιολογικών και εθνογραφικών στοιχείων-ευρημάτων.

Βρετανική Βιβλιοθήκη με αρχαία και μεσαιωνικά χειρόγραφα καθώς και παπύρους .

Ζωολογικός κήπος του Λονδίνου

Βασιλικός Βοτανικός κήπος του Λονδίνου

Πανεπιστήμια και οι βιβλιοθήκες τους όπως University of Gambridge, Oxford κ.α.

Art galleries: National Gallery, the Victoria and Albert Museum, the National Portrait Gallery, two Tate galleries—Tate Britain (with superb collections of John Constable and the Pre-Raphaelites) and Tate Modern—and the Wallace Collection.

Αθλητισμός και δημιουργία: ποδόσφαιρο, ράγκμπι, κολύμβηση κ.τ.λ.

ΜΜΕ και δημοσιεύσεις : Daily newspapers published in London include The Times, one of the world’s oldest newspapers; The Sun, a tabloid that is the country’s most widely read paper, with circulation in the millions; the The Daily Telegraph; and The Guardian (also published in Manchester). Major regional dailies include the Manchester Evening News, the Wolverhampton Express and Star, the Nottingham Evening Post, and the Yorkshire Post. Periodicals, such as The Economist, also exert considerable international influence.

International Council of Museums (ICOM)

ICOM is the only international organisation representing museums and museum professionals. It has more than 32,000 members and is made up of National Committees, which represent 136 countries and territories, and International Committees, which gather experts in museum specialities worldwide.

ICOM International Committees

The 30 International Committees bring together professional experts covering all aspects of museum activity. Their annual meetings offer the opportunity for UK museums professionals to extend their networks of international contacts. The ICOM events calendar lists the dates of annual International Committee meetings.

ICOM UK

ICOM UK is the National Committee of ICOM in the UK and is a gateway to the global museum community and the only UK museum association with a dedicated international focus. In addition to leading on two working internationally programmes – the annual Working Internationally Conference and the Working Internationally Regional Project – ICOM UK also offers bursaries for ICOM UK members to attend ICOM Triennial Meetings, International Committee meetings, and other conferences with a demonstrable international remit.

Visiting Arts

Visiting Arts’ purpose is to strengthen intercultural understanding through the arts.  It provides tools to help the cultural sector to work more effectively and efficiently worldwide

World Cultures Connect (WCC)

WCC is a global cultural information site.  It connects artists and cultural organisations across the globe by allowing them to promote their work, make new connections, identify opportunities, and discover new partners, markets, and audiences.  The discussion forum is a useful way to share information and advice, and take part in discussions, on working internationally.

Heritage Without Borders (HWB)

Heritage Without Borders is a unique charity working in developing countries to build capacity in heritage skills in situations of poverty and reconstruction, and to provide life-transforming work experience for volunteer students and professionals in the heritage sector.

University Museums Group (UMG)

Universities work on a global stage and their museums play a key role in this international approach.  UMG supports and advocates for the university museum sector in England, Wales, and Northern Ireland.  Working alongside their sister organisation University Museums in Scotland UMIS it represents the interests of university museums to funders and stakeholders, and also maintains close links with the international body for university museums, UMAC

The Art of Partnering report by Kings College London

The Art of Partnering is the final report of a Cultural Enquiry in collaboration with the BBC, which explored the role partnership plays in enabling publicly funded cultural institutions to enhance the quality and diversity of their work across the UK.

National Museum Directors’ Council (NMDC)

NMDC represents the leaders of the UK’s national collections and major regional museums. Its members are the national and major regional museums in England, Northern Ireland, Scotland, and Wales, the British Library, The National Library of Scotland, and the National Archives. While their members are funded by government, the NMDC is an independent, non-governmental organisation.

British Council

The British Council is the UK’s international organisation for cultural relations and educational opportunities. It has offices in over 100 countries across six continents. Each British Council office overseas has its own country website which can be accessed via the British Council’s home page.

UK Registrars Group (UKRG)

The UKRG is a non-profit membership association set up in 1979.  It provides a forum for exchanging ideas and expertise between registrars, collection managers and other museum professionals in the United Kingdom, Europe and worldwide.

Through the UKRG website, members can access a number of resources aimed at registrars, or those who undertake the work of registrars.  These include publications relevant to international loans and exhibitions, such as facilities reports, guidance and top tips, and links to other online resources.

International Federation of Arts Councils and Culture Agencies (IFACCA)

IFACCA produces ACORNS, an online news service for and about arts councils and culture agencies, which contains news from arts and culture funding agencies and a digest of resources, such as links to websites, new publications, jobs, conferences, and events.

I am tab #2 content. Click edit button to change this text. A collection of textile samples lay spread out on the table – Samsa was a travelling salesman.
I am tab #3 content. Click edit button to change this text. Drops of rain could be heard hitting the pane, which made him feel quite sad. How about if I sleep a little bit longer and forget all this nonsense.
Μετάβαση στο περιεχόμενο