Ευήθης Θεός
Πλειστόκαινους καιρούς καί Δεινοσαύρων,
κατακλυσμών, σεισμών χρονιές καί πάγων
προσπέρασες, διέσωσες το γένος,
κι η γη σού παραδόθηκε ασμένως.
Το έμφοβο τής Φύσης ανθρωπάκι
τον τρόμο τής φωτιάς έκανε …τζάκι,
η λεία τών κητών καί σαρκοβόρων,
μ’ αντιστροφή, τα τρώει κατά κόρον !
Κυρίαρχος χλωρίδος καί πανίδος
στο ίδιο σου εστράφηκες το είδος,
μ΄ αόρατες δυνάμεις κι ασαφείς
που σε “καντράν” τιθάσσευσες αφής !
Καί όταν ένοιωσες Κυρίαρχος, Θεός,
στα πάνω, μέσα κι έξω τής γαιός,
μ’ έναν αιφνίδιον ιό, ξαναθυμάσαι,
ότι …δεσμώτης ήσουνα καί θά ‘σαι !
Νίκος Περδίκης, Ποιητής, δοκιμιογράφος