Η θρησκεία μπορεί, πολλές φορές, να αποτελέσει γέφυρα ενότητας μεταξύ των ανθρώπων και όχι απαραίτητα αφορμή διχασμού. Η ημέρα του Αγίου Πατρικίου, για παράδειγμα, αποδεικνύει την ισχύ του παραπάνω αξιώματος και την θετική επενέργεια της θρησκείας. Ο Άγιος Πατρίκιος έδρασε στα τέλη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στα 16 του χρόνια απήχθη και οδηγήθηκε ως σκλάβος στην Ιρλανδία. Ωστόσο, κατάφερε να αποδράσει και να επιστρέψει το 432 μ.Χ. για να προσηλυτίσει τους Ιρλανδούς στον Χριστιανισμό. Ίδρυσε μοναστήρια, εκκλησίες και σχολεία. Πολλοί μύθοι αναπτύχθηκαν γύρω από το όνομα του, όπως το ότι έδιωξε τα φίδια από την Ιρλανδία.
Κατά βάση, οι ιρλανδοί μετανάστες ήταν εκείνοι που κατέστησαν την ημέρα του θανάτου του Αγίου Πατρικίου, την 17η Μαρτίου, ημέρα εορτασμού. Η πρώτη παρέλαση εορτασμού της ημέρας του Αγίου Πατρικίου, έλαβε χώρα το 1601, σε μία ισπανική αποικία της Φλόριντα των ΗΠΑ. Από τότε, οι εκδηλώσεις εορτασμού κατέκλυσαν την αμερικανική ήπειρο με τις παρελάσεις να κατέχουν εξέχουσα θέση και να κυριαρχεί σε αυτές το πράσινο χρώμα. Οι μεγαλύτερες είναι αυτές σε Βοστώνη και Νέα Υόρκη, οι οποίες χρονολογούνται από το 1737 και 1762 αντίστοιχα, όπως επίσης και του Σικάγο από το 1962, όπου και ρίχνουν πράσινη βαφή στο ποτάμι για να τιμήσουν την ημέρα αυτή. Η ανάδειξη του σε προστάτη και σημαντικότερου Αγίου της Ιρλανδίας σχετίζεται περισσότερο με την μετά θάνατον φημολογία που περιβάλλει το όνομα του. Σύμφωνα με τους μύθους, ο Άγιος καθιερώθηκε ως θρύλος λόγω του τριφυλλιού που χρησιμοποίησε ως παρομοίωση του τριαδικού σχήματος.
Ειδικότερα, τις τελευταίες δεκαετίες, η ημέρα αυτή αποτέλεσε γιορτή ορόσημο του ιρλανδικού κόσμου των ΗΠΑ. Με παρρησία λόγου και έκφρασης, οι Ιρλανδοί των ΗΠΑ διατηρούν τα έθιμα και τις παραδόσεις τους , ακόμα και σε εποχές αντίξοες για αυτούς. Συγκεκριμένα, μετά τις αθρόες αφίξεις Ιρλανδών το 1845, λόγω της επιδημίας Potato Famine, η οποία οφειλόταν στη μούχλα που αναπτύχθηκε στις καλλιέργειες πατάτας, περί το ένα εκατομμύριο Ιρλανδοί πρόσφυγες κατέφυγαν στις ΗΠΑ. Επρόκειτο για το πρώτο μεγάλο κύμα ιρλανδών προσφύγων, οι οποίοι όταν για πρώτη φορά γιόρτασαν στα τέλη του 19ου αι. την ημέρα του Αγίου Πατρικίου, αντιμετωπίστηκαν με χλευασμό από γηγενείς. Ο αμερικάνικος προτεσταντικός τύπος μάλιστα απεικόνιζε τους ιρλανδούς πρόσφυγες ως «βίαιες μεθυσμένες μαϊμούδες».
Από τότε βεβαίως έχουν μεταβληθεί αρκετά οι συνθήκες. Οι αντιξοότητες αυτές ενίσχυσαν το εθνικό αίσθημα των Ιρλανδών, καθιστώντας τους μία από τις πιο ισχυρές πολιτικές δυνάμεις στις σύγχρονες ΗΠΑ. Αρκεί κανείς να θυμηθεί ότι η καταγωγή της οικογένειας Κένεντυ ήταν ιρλανδική. Καταλαβαίνει, λοιπόν, κανείς πόσο ανοδική ήταν η πορεία της επονομαζόμενης ‘’πράσινης μηχανής’’, όπως αποκαλούσαν την ιρλανδική κοινότητα στα πολιτικά δρώμενα. Ο Τζον Φ. Κένεντυ υπήρξε πρόεδρος ορόσημο για την ιστορική εξέλιξη των ΗΠΑ θέτοντας τα θεμέλια του σύγχρονου οικονομικού και πολιτικού μοντέλου, όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Στη μία και μοναδική τετραετία του, ο πρώτος καθολικός Πρόεδρος των ΗΠΑ στόχευσε στην οικονομική ενίσχυση των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, κυρίως μειονοτήτων, με σκοπό την καταπολέμηση της ανέχειας και της ανεργίας αλλά και την αναγνώριση πολιτικών δικαιωμάτων σε αυτές τις μειονότητες. Συνεπώς, γίνεται εμφανές, πως ο πρόεδρος Κένεντυ ‘’κουβαλούσε’’ το βίωμα των ιρλανδών μεταναστών, οι οποίοι στα τέλη του 19ου αι., πάλεψαν με την ανεργία και την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής τους.
Μέσα από τους εορτασμούς αυτούς, η Ιρλανδία ενισχύει τη παρουσία της εκτός συνόρων, κάνοντας ευρέως γνωστά τα έθιμα και τις παραδόσεις της. Επιτυγχάνει την ανάπτυξη και διατήρηση των δεσμών της ‘’μητέρας’’ πατρίδας με όλες τις κοινότητες ιρλανδών, όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Ενδεικτικά, στην παρέλαση της Βοστώνης, συμμετέχουν 3 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ με παρελάσεις γιορτάζεται και σε χώρες όπως Ιαπωνία, Αυστραλία και Ρωσία, προσθέτοντας σαφώς θετικό πρόσημο στην διεθνή εικόνα της Ιρλανδίας. Με αυτόν τρόπο, η θρησκεία συνεισφέρει στην εδραίωση της ιρλανδικής κουλτούρας σε μία από τις πιο εξέχουσες χώρες του κόσμου.
Ποδιάς Λεωνίδας
Βιβλιογραφία
- www.britannica.com
- www.history.com
- www. whitehouse.gov
- www.jfklibrary.org
- η φωτογραφία ανακτήθηκε: https://www.google.com/search