“Ο Θεός έφτιαξε μόνο το νερό. O άνθρωπος έφτιαξε το κρασί”
Βίκτωρ Ούγκο
Aπό το Μπορντό στη Βουργουνδία μέχρι την Αλσατία και τη Σαμπανία, η Γαλλία γράφει μια δική της ιστορία γύρω από το κρασί, χαράσσοντας μονοπάτια ανάμεσα στους αμπελώνες και εξάγοντας σε όλo τον κόσμο τα υπέροχα αρώματά της.
Ήταν η άφιξη των Ρωμαίων στη Γαλατία και η κατάκτησή της, η οποία μετέτρεψε τους Γαλάτες από καταναλωτές του οίνου σε παραγωγούς. Μέχρι τότε τη σκυτάλη την είχαν οι Ιταλοί οινοπαραγωγοί. Είναι η περίοδος που ο πρόγονος του Syrah πρωτοεμφανίζεται, ηχώντας σαν το πυροβολισμό εκκινήσεως του αφέτη για να ξεκινήσει πλέον πολύ καλά οργανωμένα ο γαλλικός αυτός στίβος. Με την πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την άνοδο του χριστιανισμού, το κρασί αντιπροσωπεύει το αίμα του Χριστού, εισάγεται έτσι κι επίσημα στην κοινωνία και παύει να αποτελεί αποκλειστικά μέσο διασκέδασης και μέθης των μέχρι τότε ρωμαϊκών καπηλειών. Ενώ αργότερα η αστική τάξη, ανταγωνιζόμενη τους αριστοκράτες, δίνει ώθηση στην παραγωγή του κρασιού για να αυξήσει τον πλούτο της. Είναι πλέον γεγονός, το κρασί έχει εισχωρήσει σε όλες τις τάξεις της γαλλικής κοινωνίας.
Παρόμοια ιστορία παρατηρείται και στον ελλαδικό χώρο, του οποίου οι κάτοικοι αν και κατανάλωναν το κρασί, όπως μαρτυρούν σκεύη που έχουν βρεθεί κατά τις αρχαιολογικές ανασκαφές, δεν γνώριζαν την τέχνη της οινοποίησης. Επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η παραγωγή στην Ελλάδα ξεκίνησε το 15ο αι π.Χ. , περίπου μισό αιώνα πριν ξεκινήσουν οι Γαλάτες να ανακαλύπτουν την αξία αυτού του υπέροχου ποτού. Τόσο από ονομασίες πόλεων όπως αυτή των «Οινοφύτων» όσο κι από χαρακτηρισμούς που προσέδιδαν αρχαίοι ποιητές σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως την «πολυστάφυλον» Βοιωτία (Όμηρος 9ος αι π.Χ.), αντιλαμβανόμαστε την επικράτηση του κρασιού στον ελλαδικό χώρο. Από την Πελοπόννησο, την Στερεά Ελλάδα, την Μακεδονία και τη Θράκη ως τα νησιά του Ιονίου και Αιγαίου Πελάγους, η Ελλάδα παράγει τις δικές της ποικιλίες με το Αγιωργήτικο, Μοσχοφίλερο,το Ροδίτη, Ξινόμαυρο, Μοσχάτο και το Ασύρτικο να είναι μερικές από τις πιο δημοφιλείς. Από την αρχαία Ελλάδα λοιπόν μέχρι και τη σύγχρονη, το κρασί έγινε μέρος της καθημερινότητας μας, της χαράς -«καλότυχος όποιος ξεφαντώνει χαρά γεμάτος από το γλυκό και ποθητό καρπό του σταφυλιού που διώχνει τη λύπη από τους ταλαίπωρους και στη λήθη ρίχνει τις πίκρες της ημέρας» (Ευριπίδης 480 π.Χ.) – της επανάστασης και της πίστης μας.«Έγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα» είπε ο Χριστός και θεωρείται πλέον το κρασί αίμα Του με το οποίο κοινωνεί ο πιστός.
Οι δύο αυτές χώρες αναπτύχθηκαν ανά τους αιώνες, εξελίσσοντας παράλληλα και την τέχνη της οινοποίησης. Η Γαλλία διατηρεί την πρωτιά, τουλάχιστον στον Ευρωπαϊκό χώρο, καλύπτοντας κάθε πτυχή, από την καλλιέργεια και την εμφιάλωση μέχρι και την εξαγωγή του οίνου. Η έκταση της παραγωγής της προβάλλεται τόσο στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις της, όσο και στις αμέτρητες ποικιλίες και τα εντυπωσιακά châteaux της. Ενώ παράλληλα δε διστάζει να δημιουργήσει και να ενισχύσει τη φαρέτρα της πολιτιστικής διπλωματίας της με προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα, προσβάσιμα σε όλους τους οινολάτρες από άκρη σ ‘άκρη του κόσμου. Η άμπελος, το κρασί και η οινολογία διακρίθηκαν και αποτελούν σήμερα επιστήμη, την οποία, γεωπόνοι, φυσικοί, χημικοί αλλά και νομικοί άρχισαν να εξερευνούν και να διευρύνουν το αγαθό ώστε να εξελίξουν την παραγωγή του και να προστατεύσουν τη διανομή του ακόμα και σε περιόδους δυσοίωνες, όπως αυτές που ζούμε τα τελευταία χρόνια, με την πανδημία εν εξελίξει. Η Ελλάδα ακολουθεί, δείχνοντας ιδιαίτερα δείγματα εξέλιξης, κυρίως χάρη στη νέα γενιά και το μεράκι της. Ενδεικτικό σημείο συνάντησης των πολιτισμών αυτών, το Château Margaux, ένα από τα καλύτερα και ακριβότερα κρασιά του κόσμου υπό την καθοδήγηση της κα Κορίνας Μεντεζοπούλου, δείχνοντάς μας την ορθή πορεία και κατεύθυνση.
Βασίλης Κοντούρης
Βιβλιογραφία
http://www.infowine.gr/el/winepedia/enology/winemaking/?nid=362
http://www.infowine.gr/el/winepedia/enology/winemaking/?nid=346
https://www.athensvoice.gr/taste/wine-spirits/402509_krasi-stin-arhaia-ellada
https://www.tanea.gr/2018/10/11/people/o-ellinas-pou-kryvetai-piso-apo-to-pio-diasimo-galliko-krasi/