Ένα από τα πλέον αναπόσπαστα στοιχεία ενός πολιτισμού αποτελεί ο τρόπος ζωής και οι συνήθειες των ανθρώπων που τον αποτελούν, με πρώτο και κύριο αυτό της διατροφής. Το σύνολο των διατροφικών συνηθειών, των ηθών και των εθίμων, των παραδόσεων που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά αντανακλούν την γενικότερη ταυτότητα των λαών και ως εκ τούτου τον ίδιο τον πολιτισμό.
Στα πλαίσια αυτού, είναι ευρέως γνωστό ότι η Μεσογειακή Διατροφή, η οποία αντικατοπτρίζει τα ιδιαίτερα εκείνα γεωγραφικά, πολιτισμικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά που μοιράζονται οι περιοχές που περικλείουν την λεκάνη της Μεσογείου, διαδραμάτισε ένα σπουδαίο ρόλο στον τρόπο ζωής των ανθρώπων, συμβάλλοντας ενεργά στην βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης τους. Μια διατροφή που έχει ως βάση της αγνά αγροτικά προϊόντα, όπως είναι τα φρούτα και τα λαχανικά, το ελαιόλαδο, τα δημητριακά, τα όσπρια και τα ψάρια σε συνδυασμό με τις μεθόδους παραγωγής και επεξεργασίας που ακολουθούνται, το γεωγραφικό τοπίο με το ανάλογο κλίμα, δεν μπορεί παρά να αναγνωριστεί ως ένα ‘πολυδιάστατο αγαθό’ και να συνδεθεί με τη γέννηση μιας κοινωνικής πρακτικής γνώσεων και παραδόσεων.
Αναμφισβήτητα, η παρουσία και η θέση της Ελλάδας στην εδραίωση και προώθηση της Μεσογειακής Διατροφής αποτέλεσε ένα σπουδαίο αρωγό στο εγχείρημα αυτό, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την άμεση ανάδειξη όχι μόνο του συγκεκριμένου διατροφικού τύπου αλλά, ταυτόχρονα, γνωστοποίησε και τον μεσογειακό τρόπο ζωής και σκέψης. Πιο συγκεκριμένα, τα συστατικά της Μεσογειακής Διατροφής είναι αλληλένδετα με όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας, των κοινωνικών εκδηλώσεων και εν τέλει του ίδιου του πολιτισμού μέσω τωνμυρωδιών, των χρωμάτων, των γεύσεων και των αναμνήσεων που μπορεί να δημιουργούν.
Επομένως, δεν είναι διόλου ακατανόητο το γεγονός ότι από το 2010, με πρωτοβουλία της Ελλάδας να υποβάλλει φάκελο υποψηφιότητας, η Μεσογειακή Διατροφή εγκρίθηκε από την UNESCOνα συγκαταλέγεται στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας με θέσπιση την 16η Νοεμβρίου ως Ημέρα Μεσογειακής Διατροφής. Με αυτόν τον τρόπο, επιτυγχάνεται η αναγνώριση της αξίας της καθώς και η αποδοχή της σε παγκόσμιο επίπεδο, γεγονός που την εδραιώνει ως φιλοσοφία και τρόπο ζωής. Παράλληλα, αναδεικνύονται σημαντικές αρχές και παραδόσεις, οι οποίες συνθέτουν την ελληνική ταυτότητα, η ανάδειξη της οποίας θα μπορούσε να εξασφαλιστεί με την προβολή και την προάσπιση της Μεσογειακής Διατροφής. Η πολιτιστική σημασία της Μεσογειακής Διατροφής, εκτός των άλλων χαρακτηριστικών κοινωνικών, ιστορικών, πολιτιστικών πρεσβεύει και μια συλλογική διατροφική παράδοση, η οποία φαίνεται να διέπεται από μια ενιαία φιλοσοφία των μεσογειακών περιοχών, μεταξύ άλλων της Κύπρου, της Ιταλίας, Της Πορτογαλίας, της Κροατίας κ.α.. Επομένως, η συλλογική αυτή κληρονομιά είναι απαραίτητο να συνεχίσει να υπάρχει και να διαιωνιστεί και στις επόμενες γενιές, οι οποίες θα είναι σε θέση να βιώσουν και να κατανοήσουν μια ολόκληρη φιλοσοφία και θεώρηση του κόσμου.
Σπύρου Νίνα
Βιβλιογραφία:
http://minagric.gr/index.php/el/xrisimewplirofories-2/events/2824-mesogiakh-diatrofh