Ο κινηματογράφος, το γνωστό σε όλους σινεμά, είναι η αποκαλούμενη έβδομη τέχνη, πλάι στη αρχιτεκτονική, τη μουσική, την γλυπτική, την ζωγραφική, τον χορό και την λογοτεχνία. Ο κινηματογράφος υπήρξε μια κορυφαία εφεύρεση του 20ου αιώνα η οποία αγαπήθηκε από το ευρύ κοινό πολύ γρήγορα, καθώς ο συνδυασμός εικόνας, κίνησης, και ήχου μάγεψε τους ανθρώπους μονομιάς.
Ο κινηματογράφος υπηρέτησε και υπηρετεί σκοπούς εκπαιδευτικούς, ιστορικούς, ψυχαγωγικούς, προπαγανδιστικούς, εθνικούς αλλά εντάσσεται και στο nation branding με έξυπνο και διακριτικό τρόπο. Για τους παραπάνω λόγους και σκοπούς, ο πολιτισμός υπήρξε πάντοτε αντικείμενο προβολής στον κινηματογράφο, αλλά και διότι μια χώρα δύναται να αξιοποιήσει τον κινηματογράφο ως ‘όχημα’ διπλωματικών σχέσεων με άλλες χώρες. Η τέχνη του σινεμά είναι η πιο διεθνοποιημένη από τις επτά μορφές τέχνης και συναφώς δύναται να λειτουργήσει ως διεθνές επικοινωνιακό εργαλείο, συμβάλλοντας καθοριστικά στη βελτίωση της εικόνας μιας χώρας στο εξωτερικό.
Στην περίπτωση της εθνικής προώθησης, το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας αφενός καταφέρνει και βάζει την πόλη της Μακεδονίας στον πολιτιστικό χάρτη της Ελλάδας και αφετέρου λειτουργεί ως διπλωμάτης του μητροπολιτικού χώρου με την Κύπρο αλλά και διεθνώς. Φίλοι του σινεμά άρχισαν να μαθαίνουν την Δράμα μέσα από την αγάπη τους για τις ταινίες. Επομένως, ο κινηματογραφικός τουρισμός είναι ένα νέο είδος τουρισμού που ήδη η Δράμα αποφασιστικά αξιοποιεί σε συνδυασμό με το διεθνές φεστιβάλ φωτογραφίας που ξεκίνησε φέτος για πρώτη φορά (DrIPhF).
“Το σινεμά δύναται να αποτελέσει πολύ σημαντικό εργαλείο στην ατζέντα της πολιτιστικής διπλωματίας της χώρας καθώς και να παίξει βασικό ρόλο στης ενάσκηση του nation branding. Παρά τις αρνητικές πτυχές στη χρήση του κινηματογράφου κατά τον 20ο αιώνα, η σημασία του στη διαμόρφωση της συλλογικής συνείδησης, καθώς και η δύναμή του ως εργαλείο εξωτερικής πολιτικής, δε μπορούν να παραγνωριστούν”.
Ο κινηματογράφος μπορεί εύκολα και έξυπνα να αποτελεί το διασκεδαστικό όχημα της πολιτιστικής διπλωματίας, ο οποίος έχει ένα πλεονέκτημα που κανένα άλλο μέσο δεν κατέχει∙ τον συνδυασμό εικόνας, ήχου, κίνησης και την δυνατότητα προβολής κάθε έκφανσης πολιτισμού ενός λαού με τρόπο εύληπτο. Επομένως, είναι πολύ πιο εύκολα και άμεσα να δημιουργηθούν οι δίοδοι επικοινωνίας ανάμεσα στους λαούς με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός πλέγματος εμπιστοσύνης και σεβασμού και γνωριμίας μεταξύ των λαών.
Ο κινηματογράφος δύναται να αποτελεί το «όχημα» μιας χώρας να προβληθεί επειδή η ίδια ενεργητικά παράγει ταινίες και προβάλλει τον πολιτισμό της ή και ακόμα παθητικώς όταν η ίδια γίνεται το τοπίο για ξένες παραγωγές και προβάλλεται επίσης. Η Δράμα, χωρίς να κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στον ελληνικό τουρισμό, έχει καταφέρει να εδραιώσει το στίγμα της ως πόλη των φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους. Επομένως, η Ελλάδα και η Κύπρος, αξιοποιώντας τα πιο θελκτικά μέρη και μέσα που διαθέτουν σε σχέση με την Δράμα ως μεμονωμένη περιοχή, έχουν την ευκαιρία να καταστούν μεγάλες δυνάμεις του πολιτιστικού κόσμου μέσα από τον φακό της κάμερας. Αυτό είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα βοηθήσει και τις δύο περιοχές του ελληνισμού σε όλους τους υπολοίπους τομείς δραστηριοτήτων με την εγκαθίδρυση του πολιτιστικού πέπλου στην Μεσόγειο.
Ηλίας Παπαδόπουλος
Πρόεδρος του παραρτήματος του Ελληνικού Ινστιτούτου Πολιτιστικής Διπλωματίας στην Κύπρο
Βιβλιογραφία
- http://ikee.lib.auth.gr/record/309278?ln=el
- Prete, G. (2020, Δεκέμβριος 23). Ο Κινηματογράφος ως Διπλωμάτης: Χτίζοντας Γέφυρες μεταξύ Ελλάδας και Ανατολής. (Ε. Ι. (ΕΙΠΔ), Εκδότης) Ανάκτηση Φεβρουάριος 4, 2021, από Ελληνικό Ινστιτούτο Πολιτιστικής Διπλωματίας: https://www.helleniculturaldiplomacy.com/ο-κινηματογράφος-ως-διπλωμάτης-χτίζο/
- Παπαδοπούλου, Ε. (2018). Η εφαρμογή της πολιτιστικής διπλωματίας στη διεθνή πολιτική. Το ελληνικό παράδειγμα στο εσωτερικό του ευρωπαϊκού ενωσιακού περιγράμματος. Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ΠΜΣ Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση και Διακυβέρνηση, Θεσσαλονίκη. Ανάκτηση Ιανουαρίου 30, 2021, από https://dspace.lib.uom.gr/handle/2159/23088