Μελετώντας κανείς τις κουλτούρες των λαών ανά τον κόσμο θα διαπιστώσει, χωρίς μεγάλη δυσκολία, πως η μουσική κατέχει εξέχουσα θέση. Ανέκαθεν, ήταν τέτοια η επενέργεια της μουσικής στην ανθρώπινη ψυχή, που εξομαλύνει τις όποιες δυσκολίες βιώνει και την καθιστά ανοιχτή σε νέες εμπειρίες, ξεπερνώντας τους φόβους που την καθηλώνουν. Με αυτή την ιδέα, πολύ πιθανά, συναντήθηκε το 1986 ο Ιρλανδός John Gough, όταν και οραματίστηκε ένα φεστιβάλ ιρλανδικής μουσικής στη χώρα που γέννησε τη μουσική. Στους Παξούς, το νησί όπου ο Gough διατηρούσε την εξοχική του κατοικία και περνούσε τα καλοκαίρια του για παραπάνω από 20 χρόνια, το πάθος του για την μουσική, σε συνδυασμό με τα στοιχεία του τοπίου και των ανθρώπων του νησιού, του γέννησαν την ιδέα ενός φεστιβάλ ιρλανδικής μουσικής. Ο Gough εντόπισε ότι οι δύο λαοί μοιράζονται αρκετά κοινά σημεία στην μουσική τους, με αποτέλεσμα, ένα τέτοιο είδους φεστιβάλ, να αφορά τους ντόπιους αλλά και τους επισκέπτες του νησιού. Το πρώτο φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε το 1987,στον κήπο του σπιτιού του Gough και έκτοτε, καθιερώθηκε στην ατζέντα των σημαντικότερων πολιτιστικών εκδηλώσεων την χώρας μας.
Συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια, που το φεστιβάλ με τίτλο «Irish Wings», εντάσσεται στο πλαίσιο του «Paxos Music Festival», έχει αναδείξει τα κοινά σημεία της διαδρομής που έχουν ακολουθήσει οι μουσικές των δύο λαών. Το 2017, μάλιστα, έκαναν την εμφάνιση τους ιρλανδοί οργανοπαίχτες μπουζουκιού. Το μπουζούκι έγινε γνωστό στην νήσο της Ίριδος κατά την δεκαετία του ’60, oπότε και οι Ιρλανδοί μουσικοί άλλαξαν τις χορδές του μπουζουκιού. Αποτέλεσμα αυτού, το ιρλανδικό μπουζούκι να κουρδίζεται διαφορετικά από το ελληνικό, παράγοντας έναν ξεχωριστό ήχο. Επιπλέον, το φεστιβάλ αυτό, αποτελεί πρόσφορο έδαφος για κάνουν επίδειξη της δουλειάς τους νέοι καλλιτέχνες από διαφορετικά μέρη του κόσμου, αλλά και για να απολαύσει το κοινό καταξιωμένους καλλιτέχνες.
Οι δράσεις του «Paxos Music Festival» δεν περιορίζονται μόνο στα μουσικά συναπαντήματα των λαών αλλά και σε άλλες μορφές τέχνης που είχαν απήχηση στο ελληνικό κοινό. Για παράδειγμα, έχουν λάβει χώρα εκθέσεις ζωγραφικής από ιρλανδούς καλλιτέχνες, με βασικό θέμα τη θαλασσινή τοπιογραφία και θεατρικές παραστάσεις, όπως η «Η ιστορία του Στρατιώτη», του Ιγκόρ Στραβίνσκι .Tόσο η ποικιλία των δράσεων, όσο και η ποιότητα αυτών, κατέστησαν το φεστιβάλ κορυφαίο πολιτιστικό δρώμενο, με αποτέλεσμα την πανευρωπαϊκή απήχηση αυτού. Αξιοσημείωτη είναι η διάκριση, που απονεμήθηκε στο φεστιβάλ από τον Independent, ως το πέμπτο από τα δέκα καλύτερα μουσικά φεστιβάλ της Ευρώπης, ενώ έχει προχωρήσει σε σημαντικές συνεργασίες με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την Ακαδημία Ensemble της Φρανκφούρτης και τη Σχολή Μουσικής και Δράματος του Γκλίντσχολ. Βεβαίως, όλα αυτά δεν είχαν γίνει πραγματικότητα χωρίς την αρωγή και στήριξη του Culture Ireland, φορέα για την διάδοση της Ιρλανδικής κουλτούρας στον κόσμο, αλλά και της πρεσβείας της Ιρλανδικής δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Οι πολιτιστικές συναντήσεις αυτού του είδους είναι τα γεγονότα εκείνα που καταργούν τις αποστάσεις μεταξύ των λαών , ακόμα και τις γεωγραφικές . Η Δύση και η Ανατολή συναντώνται, καθιστώντας αυτές τις δύο χώρες, όπως η Ελλάδα και η Ιρλανδία, να ανακαλύψουν μέσω της μουσικής τους τον κοινό παλμό που χτυπά στην «καρδιά» της πολιτισμικής τους ύπαρξης. Ακόμη και αν τα μονοπάτια υπήρξαν διαφορετικά, η αφετηρία και των δύο ήταν κοινή: η αρχέγονη επιθυμία για την έκφραση μέσω της μουσικής.
Ποδιάς Λεωνίδας
Βιβλιογραφία:
- www. Kathimerini. gr
- www. paxosfestival.com
- η φωτογραφία ανακτήθηκε από: https://www.google.com/search?q=paxos+&tbm=isch&ved=2ahUKEwjJiqfGy7v9AhVRVaQEHaVgAIoQ2-cCegQIABAA&oq=paxos+&gs_lcp=CgNpbWcQAzIFCAAQgAQyBQgAEIAEMgUIABCABDIFCAAQgAQyBQgAEIAEMgUIABCABDIFCAAQgAQyBQgAEIAEMgUIABCABDIFCAAQgAQ6BwgAEIAEEBg6BwgAEIAEEBM6CAgAEAUQHhATOgYIABAeEBM6CAgAEAgQHhATOgQIABAeOgYIABAFEB46BggAEAgQHlDtBViDEWDLFWgAcAB4AIABcogB1waSAQM1LjSYAQCgAQGqAQtnd3Mtd2l6LWltZ8ABAQ&sclient=img&ei=Obj_Y4mKGNGqkdUPpcGB0Ag&rlz=1C1PNBB_enGR1032GR1047#imgrc=DQCZPd71vHz3tM