Μια λέξη
Θέλω να βρω μια λέξη αλλιώτικη
Μια λέξη που να είναι μια
Και να ‘ναι όλες.
Μια λέξη όχι απ’ αυτές με
τις πολλές τις συλλαβές και τις ορθογραφίες.
Και να ‘ναι απλή,
τόσο απλή,
που να μπορεί να με χωρέσει.
Μια λέξη φως κι αρώματα
Σπίθες βροχής στον ήλιο του χειμώνα
Μια λέξη για το αταξίδευτο
όλο αφρό και ξάρτια.
Να σκίζει κύματα,
που να βουτάει μπροστά σε ύψος και σε βάθος.
Μια λέξη δελφινόκαρδη
Να στάζει εμπιστοσύνη
Να περγελά χελιδονόψαρα
να φτερουγίζει γλάρους
Μια λέξη όρτσα με το πανί ετοιμόγενο,
Να μου φυσάει στ΄ αυτί κοχύλια
Θέλω μια λέξη ουρανό
Που να του δίνω μια
Nα γονατίζει αυτός
Για περάσω από πάνω του
Κι απ’ το απάνω του
Πιο πάνω ακόμα.
Μια λέξη να μαζεύει
τους ανέμους μου
Να λέει την ώρα δίχως δείχτες
Να μου φωνάζει: τρέξε, πέτα,
Το Τώρα χάνεται,
Πιασ’ το σφιχτά μη και σου φύγει η στιγμή,
Που σου ‘στειλε η Ευτυχία.
Και να ‘ρχεται τραγούδι άμωμο,
Αυγινό,
Απ΄ τις κορφές τις μέσα
Να μου φοράει αρχαία φτερά,
Να μου ξεθάβει μνήμες
Κι εγώ
Να ψάλλω ωσαννά
Στις μέρες καλωσόρισμα
Στα χρόνια
Που όλο φεύγουν.