Η σημασία της συνεισφοράς των Φιλελλήνων στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης υπήρξε μεγάλης σημασίας, καθώς όχι μόνο ενίσχυσε τον αγώνα για την ελευθερία ενάντια στον οθωμανικό ζυγό, αλλά παράλληλα προάσπισαν και διέδωσαν την Επανάσταση, τη σημασία της και τους στόχους της στην Ευρώπη και στον κόσμο. Καθ’ αυτόν τον τρόπο, το γεγονός της Ελληνικής Επανάστασης έφτασε μέχρι τη χώρα της Πορτογαλίας, στην οποία επίσης υπήρξαν πολυάριθμοι Φιλέλληνες και υποστηρικτές της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους, ο γνωστότερος εκ των οποίων ήταν ο φιλελεύθερος Αντόνιο Αλμέιντα.
Γεννημένος το 1784 στην πόλη Έλβας της ανατολικής Πορτογαλίας, ο Αντόνιο Αλμέιντα έλαβε μέρος στις εκστρατείες της Ιβηρικής Χερσονήσου ενάντια στα ναπολεόντεια στρατεύματα το 1808, το 1811 και το 1813. Περίπου μία δεκαετία αργότερα, το 1823, ο Αλμέιντα ενεπλάκη ενεργά στο κύμα αντίστασης που αναπτύχθηκε κατά της αντιφιλελεύθερης κυβέρνησης, η οποία είχε σχηματιστεί μετά την στρατιωτική εξέγερση που τάχθηκε εναντίον της επανάστασης Vilafrancada, της οποίας ηγήθηκε ο Πρίγκιπας Μιγκέλ ο Α’ της Πορτογαλίας. Φαίνεται πως έφτασε στην Ελλάδα το Σεπτέμβριο του 1825, σε ηλικία 41 ετών και κατετάγη σε τακτικό σώμα του ελληνικού στρατού το οποίο διοικούνταν από τον φιλέλληνα, Γάλλο στρατηγό Φαβιέρ.
Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, τον Αύγουστο του 1826, ο Αλμέιντα διακρίθηκε ως διοικητής σώματος στην πόλη της Τρίπολης, ενώ μέχρι τότε κατείχε τον αξιωματικό τίτλο του τακτικού επιθεωρητή ιππικού. Σε τεύχος του περιοδικού «Εβδομάς», το 1884, γράφει ο Ελβετός Ερρίκος Φορνέζης τα εξής για τον Αλμέιντα:
«Ο συνταγματάρχης Αλμέιδας διεκρίθη την 1η Αυγούστου 1826 εν Τριπολιτσά εις πεισματώδη μάχην, όπου επικεφαλής μιας δρακός ιππέων διεσκόρπισεν ισχυρόν τετράγωνον τακτικών Αράβων, απάντων φονευθέντων. Εν συνεχεία συνόδευσε τον Φαβιέρο εις τινας ακολούθους εκστρατείας και εχωρίσθη αυτού εις την της Χίου».
Ο Αλμέιντα, με υποδειγματική αφοσίωση και θάρρος, συμμετείχε σε πληθώρα μαχών στη Μεχμέταγα, την περιοχή της Αττικής και στη Χίο. Ανέλαβε καθήκοντα στρατιωτικού διοικητή στο Ναύπλιο το 1830, στην Αίγινα το 1833 και στην περιοχή του Μεσολογγίου το 1834. Προήχθη σε στρατηγό το 1832 και συμμετείχε στη σύλληψη των συνεργών της δολοφονίας του τότε κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, ενώ τελώντας σε αυτή τη θέση κατέστειλε την απόπειρα εξέγερσης του Ζέρβα το 1837. Ο Αλμέιντα πέθανε το 1847 στην πόλη της Βενετίας στην Ιταλία, σε ηλικία 63 ετών, έχοντας λάβει πολυάριθμες διακρίσεις και παράσημα για τη ξεχωριστή του συνεισφορά και συμμετοχή στον αγώνα της Ελληνικής Επανάστασης. Η προσωπογραφία του εκτίθεται στη μόνιμη έκθεση του Εθνικού και Ιστορικού Μουσείου.
Στεφιάδου Μαρία
Βιβλιογραφία
- Εταιρεία για τον Ελληνισμό και τον Φιλελληνισμό, Φιλελεύθεροι Πορτογάλοι – Ελληνική Επανάσταση και φιλελεύθερο κίνημα τον 19ο αιώνα. Διαθέσιμο σε: https://www.eefshp.org/fileleytheroi-portogaloi-se-drasi-elliniki-epanastasi-kai-fileleythero-kinima-19o-aiona/
- Η Μηχανή του Χρόνου, ο Πορτογάλος Αντόνιο Αλμέιντα. Διαθέσιμο σε: https://www.mixanitouxronou.gr/o-portogalos-antonios-almeinta-polemise-sto-plevro-tou-kolokotroni-kai-tou-karaiskaki-kai-synelave-ton-dolofono-tou-kapodistria-i-ethnosynelefsi-ton-ekane-stratigo-alla-oi-vavaroi-tou-othona-ton-ypo/
- Πηγή φωτογραφίας: Wikipedia