Το “BUKRUK / THAI-EUROPE CONNECTION” είναι το πρώτο φεστιβάλ μεγάλης κλίμακας μεταξύ Ταϊλάνδης και Ευρώπης, που εκφράζει την τέχνη του δρόμου “graffiti”. Επίσης, αποτελεί το μεγαλύτερο φεστιβάλ, που έχει προταθεί στην Ταϊλάνδη με περισσότερα από 400 τετραγωνικά μέτρα να διατίθενται για την παρουσίαση των εκθεμάτων από το BACC (Bangkok Art and Culture Center) και 1000 τετραγωνικά μέτρα εξωτερικού τοίχου. Στα πλαίσια του BUKRUK συμπεριλαμβάνεται μία έκθεση τέχνης και σχεδιασμού, καθώς και έκθεση γκράφιτι σε δημόσιους χώρους, όπου πληθώρα καλλιτεχνών θα δημιουργήσουν μπροστά σε κοινό, με απώτερο σκοπό να εκφράσουν τις βαθύτερες κοινωνικές ανησυχίες και την παράδοση του τόπου, τον οποίο στολίζουν. Η “τέχνη του δρόμου” δεν θα μπορούσε να μείνει ασυνόδευτη. Την συμπληρώνουν τα υπόλοιπα στοιχεία της χιπ-χοπ κουλτούρας — ένα από αυτά είναι και το graffiti — όπως είναι τα DJsets και η χιπ-χοπ μουσική. Απώτερος στόχος είναι να αποκτήσει το BUKRUK συμβολικό χαρακτήρα συνεργασίας ανάμεσα σε Ευρώπη και Ταϊλάνδη, μέσα από τη συνεργασία 27 καλλιτεχνών (16 Ευρωπαίων και 11 Ταϊλανδών).
Το στίγμα του σε αυτό το έργο έρχεται να τοποθετήσει και ο Έλληνας καλλιτέχνης Φίκος (Fikos), ο οποίος στην ηλικία των 13 ξεκίνησε να μελετά την Βυζαντινή Τέχνη υπό την καθοδήγηση του Γιώργου Κορδή. H αξία του έργου του παραμένει αδιαμφισβήτητη, αφού για πρώτη φορά η μεγαλειώδης βυζαντινή τεχνική συναντά τη σύγχρονη εκδοχή της τέχνης του δρόμου. Το εν λόγω γεγονός τον έχει οδηγήσει στο να αναφέρεται στην τέχνη του σαν “σύγχρονη Βυζαντινή ζωγραφική”, ένας όρος που μοιάζει συμβατικός, καθώς δεν δύναται κάτι να είναι Βυζαντινό και σύγχρονο ταυτοχρόνως. Με τον όρο Βυζαντινή, εννοούμε τις αρχές που διέπουν την Βυζαντινή τέχνη, οι οποίες συνδυάζονται με το στυλ της εποχής, που δημιουργούνται τα συγκεκριμένα έργα. Τα θέματα των τοιχογραφιών προέρχονται τόσο από την Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση, όσο και από την Ελληνική μυθολογία και “ενσαρκώνονται” με τρόπο, που τις συνδέει αρμονικά με το περιβάλλον, στο οποίο παρουσιάζονται. Υπάρχει κατά αυτόν τον τρόπο αλληλεπίδραση μεταξύ έργου – τόπου – θεατή. Τέλος, δεν είναι λίγες οι φορές, που αυτά αντανακλούν οικουμενικές ανησυχίες για την ανθρώπινη ύπαρξη και αποκτούν διδακτικό περιεχόμενο. Με τα έργα του να παρουσιάζονται σε εκτενές ακροατήριο σε Γαλλία, Βουλγαρία, Αγγλία, Αυστρία, Λιθουανία, Νορβηγία και Μεξικό, ο καλλιτέχνης έχει καταφέρει να αναδείξει την Ελληνική τέχνη, παράδοση και μυθολογία σε διεθνές επίπεδο, όχι με τη νοσταλγική χροιά του πετυχημένου παρελθόντος, αλλά ως ένα σύγχρονο οικουμενικό γεγονός. Στην εικονογραφία του βρίσκουμε να συγχέεται το νέο με το παλαιό, το διαχρονικό με το αέναο, το λειτουργικό με το μη λειτουργικό, σε ένα μοναδικό αφήγημα ζωντανής παράδοσης.
Συνειδητοποιούμε λοιπόν το μεγαλείο του BUKRUK, το οποίο επιτρέπει στους συμμετέχοντες καλλιτέχνες, με μέσο την παράδοση και την κοινή εμπειρία του λαού μέσα από τα χρόνια, να εκφράζουν και να διεθνοποιούν τα ζητήματα, που μαστίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες. Συγκεκριμένα για την Ελλάδα τα οφέλη είναι πάρα πολλά. Πέρα από την ανάδειξη του πολιτισμού της με τον πιο δημιουργικό και σύγχρονο τρόπο, ο Φίκος “δημιουργεί” τον ισχυρό αντίλογο κατά της αρχαιολαγνείας, που συχνά μας καταλογίζεται. Στα έργα του αντικατοπτρίζονται αξίες μιας άλλης εποχής, οι οποίες δίνουν το κατάλληλο ερέθισμα για συνδιαλλαγή του θεατή με τον εαυτό του στη σημερινή εποχή, καταδεικνύοντας έτσι την διαχρονικότητα των αξιών αυτών. Καταληκτικά, μέσα από τις τοιχογραφίες του, οι οποίες συχνά αναπαριστούν τοπικούς μύθους, απομυθοποιούνται οι επιφανειακές πολιτισμικές διαφορές, αναδεικνύεται ένα πανανθρώπινο αίσθημα και νοηματοδοτούνται αφηρημένες έννοιες, όπως είναι αυτή της δικαιοσύνης και της πίστης. Σπουδαίο παράδειγμα των παραπάνω αποτελεί η τοιχογραφία του στα πλαίσια του BUKRUK, “Hero” (The Myth of The Golden Bird) Almetyevsk. Στην άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος, η Ταϊλάνδη γίνεται παραλήπτης εποικοδομητικής κριτικής, όσον αφορά το BUKRUK, τόσο από τoυς πολίτες της, που βλέπουν την κουλτούρα τους να παίρνει μορφή, όσο και από το Ευρωπαϊκό κοινό που την καλωσορίζει στο πέρασμά της προς τα δυτικά πρότυπα και το ρεύμα του μοντερνισμού. Ταυτόχρονα μέσα από το συγκεκριμένο φεστιβάλ, καταφέρνει η Ταϊλάνδη να καθιερωθεί πλέον ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ ΕΕ και ASEAN.
Βουλγαράκης Χάρης
Πολιτικός επιστήμονας
Πηγές: