Article Views :

250 views

Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

2022 03 14 2
1. Gerard de Lairesse, Ο Αχιλλέας ανάμεσα στις κόρες του Λυκομήδη, 1675, λάδι σε καμβά, 150,5cm×181,4cm, Εθνικό Μουσείο, Στοκχόλμη (κλασικισμός)

Ο όρος του Φιλέλληνα εντοπίζεται ήδη στην ελληνική προφορική παράδοση πριν από τον 5ο π.Χ. αιώνα, ενώ φαίνεται να χρησιμοποιείται συχνότερα από τον Ηρόδοτο με αφορμή τον Αιγύπτιο βασιλιά, Άμασι, του οποίου η εξωτερική πολιτική κείται φιλική προς τον ελλαδικό χώρο. Σταδιακά, η έννοια υποδηλώνει τους υπέρμαχους των Ελλήνων έναντι των Περσών, καθώς παράλληλα προσανατολίζεται στον πολιτισμό των Αθηναίων. Κατά τα επόμενα χριστιανικά χρόνια, παρατηρείται αυξημένο ενδιαφέρον στη μελέτη και αναπαραγωγή των ιδεών του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, οδηγώντας τα κύματα των σχολαστικιστών να κάνουν λόγο για Πλατωνισμό, Αριστοτελισμό και μεταγενέστερα στην αυλή των Μεδίκων για Νεοπλατωνισμό. Έτσι, πολύ συνοπτικά και με μερικά άλματα, συντελείται μετάβαση από την Αναγέννηση της κλασικής αρχαιότητας στον Κλασικισμό του 17ου και 18ου αιώνα κι από εκεί στο Ρομαντισμό του όψιμου 18ουκαι των αρχών του 19ου, ο οποίος αποτελεί σταθμό του συγκεκριμένου άρθρου.

Το μεγαλύτερο ερώτημα που τίθεται εδώ είναι «γιατί η Ελλάδα;», καθώς επίσης ποια είναι η αξία του Φιλελληνισμού και όχι η επικέντρωση στη μελέτη των αποτελεσμάτων του κινήματος κατά και μετά τον εθνοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821. Ποια ήταν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τα οποία κατέστησαν άλλοτε τους Αθηναίους κι άλλοτε το σύνολο των Ελλήνων αξιομνημόνευτο και αξιομίμητο; Τι ανέδειξαν και πώς κατάφεραν να ξεχωρίσουν ιδέες, ήδη εκφρασμένες από γείτονες και απομακρυσμένους λαούς, μέσω της ελληνικής ταυτότητας και να λάβουν ελληνικό πρόσημο;

Κάτι το οποίο παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι η ιδέα της σύνθεσης της πόλης-κράτους ως ισοδύναμης διανοητικής αφορμής με τη σύλληψη της δομής του αναγεννησιακού μερκαντιλισμού των Μεδίκων και σε μια άλλη έκταση, ως το ιδεώδες των εθνικών κινημάτων της Ευρώπης του 19ου αιώνα. Ιδιαίτερο στοιχείο της πόλης-κράτους, παρά τις ιμπεριαλιστικές προοπτικές, αποτέλεσε ο πολιτικός αυτοπροσδιορισμός και η εθνική μοναδοποίηση, τα οποία με τη σειρά τους προέκυψαν ως ιστορική αναγκαιότητα στην εποχή κατάλυσης των μεγαλύτερων αυτοκρατοριών της Ευρώπης. Οι Ευρωπαίοι της εποχής χρησιμοποίησαν ως βάση όρους εκφρασμένους στην κοινή αρχαιότητα της Ρώμης και της Αθήνας – όμως εδώ θα μελετηθεί η συνεισφορά της δεύτερης – , τους οποίους μετουσίωσαν ανάλογα με τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής. Ελευθερία, ισηγορία, ισοπολιτεία. Πιθανολογικά, η ετυμολογία της «ελευθερίας» θα μπορούσε να προέρχεται από τον β’ παθητικό μέλλοντα του αρχαιοελληνικού ρήματος «εἶμι», «ελεύσομαι», που σημαίνει «φτάνω», υποδεικνύοντας δυνητικά την εκπλήρωση κάποιου στόχου ή τελικού συμπεράσματος που παρόλα αυτά υποδηλώνει κατάληξη και επίτευξη ενεργητικού σκοπού. Βέβαια, τα ιδανικά αυτά ήσαν ισχύοντα μόνο μεταξύ «ίσων», στην ελίτ της εποχής. Γιατί όμως η ελίτ της Αθηναϊκής κοινωνίας ήταν αυτή που τα άφησε ως παρακαταθήκη κι όχι κάποια άλλη ελίτ με παρόμοιες πεποιθήσεις; Ίσως να μην είναι θέμα πλειάδας πηγών και μαρτυριών, καθώς χειρόγραφα άλλων προελεύσεων έχουν διασωθεί κι αντιγραφεί κατά το Μεσαίωνα, χωρίς όμως να γνωρίσουν αντίστοιχη αναγνώριση. Επιπλέον, προβληματίζει η ιδέα της παρθενογένεσης, πράγμα αναντίρρητο κι εξ αυτού κατευθυντήριο σε εξέταση άλλων αιτιών, όπως η αξία της πολιτιστικής διπλωματίας, το πώς δηλαδή παρουσιάστηκαν οι ιδέες αυτές και την  αποτελεσματικότητα του θέλγητρού τους.

Συνεχίζοντας, όπως προαναφέρθηκε παραπάνω, ιδιαίτερο στίγμα άφησε ο πνευματικός απόηχος της Αναγέννησης πλάθοντας τον Κλασικισμό και το Ρομαντισμό στους ακόλουθους ευρωπαϊκούς αιώνες. Αυτά τα δύο φιλοσοφικοκαλλιτεχνικά ρεύματα μοιράζονται μία βασική κοινή αξία και μια έντονη διαφορά, φυσικά με αρκετές παραφυάδες αμφότερα. Η κοινή ρίζα αφορά στη λατρεία του παρελθόντος, ενώ η διαφορά έγκειται στο πώς μετέρχονται αυτής. Κατά τον Κλασικισμό το ενδιαφέρον προσανατολίζεται στη δόξα του παρελθόντος ενώ στο Ρομαντισμό φωτίζεται ο συναισθηματισμός της περασμένης δόξας. Το πρώτο κύμα πραγματεύεται εξιδανικευτικά και γλαφυρά το αρχέτυπο της δόξας και του δοξάζεσθαι σε ένα πλαίσιο ηχηρό, περιγραφικό, αναβιωτικό και άξιο ακαδημαϊκής προσοχής. Στο δε Ρομαντισμό ενώ υπάρχει το ίδιο υλικό, οι προσλαμβάνουσες αλλάζουν χροιά και η δόξα του παρελθόντος μετουσιώνεται σε μετάρσιο βίωμα που πέρασε, υποδεικνύοντας φανερά τη ματαιότητα του παρέρχεσθαι και του φευγαλέου αιθεροβάμονα χρόνου. Ο Ρομαντισμός περιέχει σιωπηλό και μονήρες αναστοχασμό ενώ ο Κλασικισμός ναρκισσιστικό και σχεδόν μπαροκικό θαυμασμό. Ο πρώτος λαμβάνει μια ιδιότητα εσωτερίκευσης ενώ στο δεύτερο παρατηρείται εξωστρέφεια και εικαστικός δυναμισμός. Στην αλλαγή του αιώνα, εντοπίζεται η πρώτη κατ’ουσίαν μετατόπιση του κέντρου βάρους της ύπαρξης στο Εγώ ως άτομο και όχι ως κοινωνικό ον, η ανθρώπινη ύπαρξη αποκτά άλλη ουσία, συνεπώς επεξεργασία και τανάπαλιν. Ο Κλασικισμός αποτυπώνει παθιασμένα το παρελθόν, ο Ρομαντισμός παθιάζεται με την ιδέα της πάλαι ποτέ ύπαρξης της δόξας. Υπό αυτό το πρίσμα, εκβάλει ως φυσική απόρροια πως ο Φιλελληνισμός αποτελεί αποκύημα των προκειμένων της εποχής, πλάσμα και πυρήνα της διεύρυνσης αυτών, οφείλοντας τη σύγχρονη ταυτότητά του σε εκείνη του Ρομαντισμού και της ελληνικής πολιτιστικής διπλωματίας μέσα από τον γραπτό και προφορικό της πολιτισμό.

2022 03 14 5
2. Πορτρέτο του Wilhelm Müller

Η ανάπτυξη των παραπάνω φιλοσοφιών πραγματοποιήθηκε στην Ευρώπη των αυτοκρατοριών, μεγαλύτερη όμως ευαισθησία και τάση προς το ρομαντισμό επέδειξε συγκεκριμένα η Γερμανία, πολύ πριν την ενοποίησή της, ως γνήσιο παιδί της εποχής της. Εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς ένας Γερμανός φιλέλληνας του 1824 εκλάμβανε την Ελλάδα και την αξία του ελληνικού πολιτισμού, συνιστά το παρακάτω ποίημα του WilhelmMüllerμε τίτλο «HellasunddieWelt» /«Ελλάς κι ο κόσμος» από την επτάπρακτη συλλογή του «Neueste Lieder der Griechen» /«Νεότατα τραγούδια των Ελλήνων», αποδοσμένο σε προσωπική μετάφραση.

Ohne die Freiheit, was wärest du, Hellas?

Χωρίς την Ελευθερία, τι θα ήσουν, Ελλάς;

Ohne dich, Hellas, was wäre die Welt?

Χωρίς εσένα, Ελλάς, τι θα ήταν ο κόσμος;

Kommt, ihr Völker aller Zonen,

Ελάτε λαοί όλων των περιοχών,

Sehtdie Brüste,

Αντικρίστε τα στήθη

Die euch säugten

Τα οποία σας θήλασαν

Mit der reinen Milchder Weisheit!

– Με το καθαρό Γάλα της Σοφίας –

Sollen Barbaren sie zerfleischen?

Θα θέλατε οι Βάρβαροι να σας την καταστρέψουν;

Seht die Augen,

Αντικρίστε τα μάτια

Die euch erleuchteten

Τα οποία σας φώτισαν

Mit dem himmlischen Strahleder Schönheit!

– με τις επουράνιες ακτίνες της Ομορφιάς –

Sollen sie Barbaren blenden?

Θα πρέπει οι Βάρβαροι να τη θολώσουν;

Seht die Flamme,

 Αντικρίστε τη Φλόγα

Die euch wärmte

η οποία σας ζέσταινε

Durch und durch im tiefen Busen,

βαθιά μέσα στα στήθη

Daß ihr fühltet,

τα οποία εσείς αισθανθήκατε/νιώσατε

Wer ihr seid,

ποιοι είστε

Was ihr wollt,

τι θέλετε

Was ihr sollt,

τι σας πρέπει

Eurer Menschheith ohen Adel,

της ανθρωπότητας εσείς οι ευγενείς

Eure Freiheit!

– η Ελευθερία σας

Sollen Barbaren sie ersticken?

Θέλετε να σας την πνίξουν οι Βάρβαροι;

Kommt, ihr Völker aller Zonen,

Ελάτε λαοί όλων των περιοχών,

Kommt und helfet frei sie machen,

Ελάτε και βοηθήστε να την απελευθερώσουμε

Die euch alle frei gemacht!

Αυτήν , η οποία όλους σας σας απελευθέρωσε

Ohne die Freiheit, was wärest du, Hellas?

Χωρίς την ελευθερία , τι θα ήσουν , Ελλάς;

Ohne dich, Hellas, was wäre die Welt?

Χωρίς εσένα, Ελλάς, τι θα ήταν ο κόσμος;

Ο ποιητής ονομάστηκε ο «Müllerτων Ελλήνων/ DerGriechenMüller» και ο λόγος είναι αρκετά έκδηλος, ειδικά αν ληφθεί υπόψιν πως η συντριπτική πλειοψηφία των έργων του χαρακτηρίζεται από αντίστοιχο περιεχόμενο, αναφερόμενος σε ελληνικούς μύθους, ηρωικά πρόσωπα και θρυλικά μεσογειακά τοπία. Ο στόμφος με τον οποίο ο WilhelmMüller παρουσιάζει την Ελλάδα ως ισοδύναμο όρο της Ελευθερίας και τη χώρα ως γενεσιουργό δύναμη ολόκληρης της Ευρώπης και της διανοητικής της στελέχωσης, υποδεικνύει καθαρά την ευλάβεια και την καθηλωτική ευγνωμοσύνη καθώς επίσης το παρακινητικό χρέος των Ευρωπαίων να συνδράμουν ενεργητικά και πάση θυσία στον αγώνα της Ελλάδος. Ο ίδιος εμφανίζει το ελληνικό πνεύμα ως το δημιουργικό επίκεντρο όλου του κόσμου, βιώνοντας την πρόκληση της απελευθέρωσης – ηθική και πρακτική- ως προσωπική υπόθεση. Επί τούτου δη, καταδεικνύεται η διαφορά του ιμπρεσιονιστικού Κλασικισμού από το βιωματικό συναισθηματισμό του Ρομαντισμού. Μέσα στον απομονωτισμό του, ο ρομαντικός έχει την ανάγκη να ενωθεί για κάτι υψηλό κι εν ανάγκα να πέσει στη μάχη ως υπηρέτης της ιδέας του Αγαθού, του Ωραίου και του Απόλυτου, στοιχεία επικρατέστατα στη σφαίρα της γερμανικής και αρχαιοελληνικής διανόησης. Επιπλέον, αξιοσημείωτη είναι η έκκληση στην ηθική υπόσταση και δυναμική των αποδεκτών του ποιήματος. Κάνει σαφή υπαινιγμό στην αξία και γνησιότητα των καταβολών των αναγνωστών όσο και στην αυτογνωσία και το αυτοκέφαλό τους και στο ότι αυτές είναι αληθινές μόνο όσο εξυπηρετούν την προσωπική τους αλήθεια, δηλαδή την Ελευθερία.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο βαθύτατα αισθαντικός Wilhelm Müller συνεπαρμένος από τη δίνη των καιρών του, συγκινείται και ο αυτοσκοπός του χρωματίζεται από το υψηλό χρέος και την ηρωικότητά του προς υπεράσπιση της αιώνιας ομορφιάς, η οποία συντονίζεται στο αλαβάστρινο σώμα της Ελευθερίας, τόσο ώστε να γίνεται λόγος για τον ίδιο ως το αρχέτυπο του φιλέλληνα, του θερμού υποστηρικτή και συντηρητή των αξιών, ο οποίος προσάρμοσε τα ιδανικά μιας αλλοτινής εποχής στις ανάγκες της σύγχρονής του κοινωνίας, μεταλαμπαδεύοντας τη σημαντικότητα του σκοπού και του είναι αυτού καθαυτού. Το φιλελληνικό κάλεσμά του όπως και πολλών άλλων φιλελλήνων, φυσικά δεν έγινε μόνο από θαυμασμό και διακαή επιθυμία διατήρησης των πολιτιστικών και αξιακών συστημάτων της αρχαιότητας αλλά συνδυαστικά με τα τεκταινόμενα της εποχής. Ο WilhelmMüller γράφει τα παραπάνω και πολλά άλλα στην μετα-παλινορθωτική Ευρώπη, η οποία ασφυκτιά μετά το βάρος της Ιεράς Συμμαχίας και διαβιεί απογοητευμένη από την έκβαση της Γαλλικής Επανάστασης. Ο κλοιός όπως φάνηκε να ανοίγει, έτσι με τον ίδιο τρόπο ξανακλείνει, παρασύροντας τις ακριβώς λεγόμενες «ρομαντικές» ιδέες στον οχετό της ματαίωσης και της επιτακτικής ανάγκης ανάδυσης από την αφάνεια.

2022 03 14 3
3. Tomas Cole, Η πορεία της αυτοκρατορίας: Ερήμωση, 1836, λάδι σε μουσαμά, 100,3cm×161,2cm, ΗΠΑ (ρομαντισμός)

Καταληκτικά, το φιλελληνικό κίνημα αναδείχθηκε ισχυρό σε μια εποχή ηθικής και πολιτικής κρίσης, φανερώνοντας την κραταιότητα και σημαντικότητα της πολιτιστικής διπλωματίας των ιδεών. Φιλελληνισμός και ελληνική πολιτιστική διπλωματία αποτελούν κοινό κορμό και σημείο έμπνευσης στη διαμόρφωση του αξιακού συστήματος της σημερινής δυτικής κοινωνίας. Ακόμη ουσιωδέστερη είναι η αιτία για την ανάγκη δημιουργίας και στελέχωσης αυτού του κινήματος και λιγότερο η αποτελεσματικότητα των φορέων του, δίχως να υποτιμάται στο ελάχιστο. Η δυναμική και το γιατί που υποστηλώνουν τον πυρήνα αυτής της σκέψεως συνιστούν κινητήριους τροχούς στο ερώτημα της αξίας της εξέλιξης του φιλελληνισμού και στο γιατί ο ελληνισμός συγκεκριμένα χαίρει παγκόσμιας εκτίμησης και δημοφιλίας. Φυσικά, όπως αναφέρεται και στην αρχή του άρθρου, το παρόν κείμενο δεν στοχεύει στην προγονοπληκτική και στοχευμένη αναμόχλευση του παρελθόντος μας στέκει ως ένας δημιουργικός σταθμός στο 19ο αιώνα. Όπως έχει πολλάκις χαρακτηρισθεί, ο Μεγάλος Αιώνας ήταν ο αιώνας των ταραχών και των πολιτικών ανακατατάξεων, οι οποίες καθόρισαν κατά πολύ τη σημερινή εικόνα του ευρωπαϊκού γενέσθαι και γίγνεσθαι. Οι επαναστάσεις των εθνικών κινημάτων προήλθαν από την επιτακτικότητα της διάλυσης των αυτοκρατοριών και τη συγκέντρωση της εξουσίας με εθνικοηθικά πρόσημα, ενώ παράλληλα ο εθνικισμός του 19ου αιώνα δεν διέθετε τις σημερινές εκφάνσεις και λειτουργούσε ενισχυτικά στις ιδεολογίες της ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης. Συγχρόνως, οι ενωτικοί κρίκοι της θρησκείας και των προσωποκεντρικών καθεστώτων άρχισαν να ατονούν. Υπό αυτό το φως αναδύθηκε ο Φιλελληνισμός, ο οποίος αυτή τη φορά επίρρωσε επί τοις πράγμασι τους υπόλοιπους αγώνες επιτυγχάνοντας την ταυτόχρονη διατράνωσή του μέσα σε ένα ταραχώδες πνεύμα πολιτικο-φιλοσοφικών ανακατατάξεων, προσφέροντας και απολαμβάνοντας τους καρπούς των καιρών της εθνικής αυτονομίας και του ατομικού αυτοπροσδιορισμού.

Άννυ Σπηλιώτη

Αρχισυντάκτρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Πολιτιστικής Διπλωματίας

Βιβλιογραφία:

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

Εγγραφείτε. Κάντε εγγραφή για να μην χάσετε μελλοντικές δημοσιεύσεις.

You can unsubscribe at any time. By signing up you are agreeing to our Terms of Service and Privacy Policy. This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αρχείο Ηνωμένου Βασιλείου

Φορείς Πολιτιστικής Διπλωματίας Ηνωμένου Βασιλείου

Το Ηνωμένο Βασίλειο, βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, καθώς η απόφαση για έξοδο από την Ε.Ε. (Brexit) έφερε επιπτώσεις και στη διεθνή εικόνα και φήμη της χώρας. Επομένως, θα χρειαστεί μια νέα προσέγγιση, προκειμένου να προωθηθούν αποτελεσματικά τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, με ενισχυμένη δημόσια διπλωματία και διεθνείς πολιτιστικές σχέσεις.

Η Αγγλική γλώσσα, η οποία χρησιμοποιείται ως δεύτερη ή ως επίσημη γλώσσα σε πολλές χώρες του κόσμου, το τηλεοπτικό δίκτυο BBC (το μεγαλύτερο δίκτυο ΜΜΕ στον κόσμο με παρουσία στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο σε περισσότερες από 30 γλώσσες και ένα ακροατήριο 269 εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε εβδομάδα)κυρίαρχοι πολιτιστικοί οργανισμοί όπως το Βρετανικό μουσείο και το V&Aβραβευμένες τηλεοπτικές σειρές όπως το Sherlock, ναυαρχίδες του κινηματογράφου όπως ο James Bond και το Star Wars, η μουσική παραγωγή του David Bowie και του Ed Sheeranη λογοτεχνία του Σαίξπηρ και της Άγκαθα Κρίστι και αθλητικές διοργανώσεις όπως η Premier League, είναι μερικά από τα πιο δυνατά παραδείγματα και πλεονεκτήματα στον τομέα του πολιτισμού και της δημιουργικότητας του Ηνωμένου Βασιλείου.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η άσκηση της πολιτιστικής διπλωματίας βασίζεται στην ανταλλαγή ιδεών, αξιών και του πολιτισμού προκειμένου να ενδυναμωθεί η σχέση της χώρας με τον κόσμο και τις υπόλοιπες χώρες και επίσης να προωθηθούν η επιρροή της, η απασχόληση και η ανάπτυξη ως θεματοφύλακες του μέλλοντος της χώρας.

Το Υπουργείο Ψηφιακής πολιτικής, παιδείας, πολιτισμού, ΜΜΕ και αθλητισμού, συνεργάζεται με το Βρετανικό συμβούλιο, το Υπουργείο Εξωτερικών (Foreign Office) και άλλους κυβερνητικούς φορείς για να προωθήσουν πρωτοβουλίες, όπως η καμπάνια GREAT και πολιτιστικές συνεργασίες με άλλες χώρες.

Το 2006, δημιουργήθηκε το συμβούλιο Δημόσιας Διπλωματίας, σε μια προσπάθεια αναθεώρησης των πρακτικών της δημόσιας διπλωματίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το συμβούλιο είναι υπεύθυνο, για τη δημιουργία εθνικής στρατηγικής δημόσιας διπλωματίας, προκειμένου να υποστηριχθούν τα διεθνή συμφέροντα και οι στόχοι του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα μέλη του συμβουλίου είναι το Υπουργείο Εξωτερικών, το Βρετανικό Συμβούλιο και η Παγκόσμια Υπηρεσία του BBC.

Σε συνεργασία με τους βασικούς ενδιαφερόμενους, συμπεριλαμβανομένου του Foreign Office, του Βρετανικού Συμβουλίου και των πολιτιστικών οργανισμών, το Υπουργείο Ψηφιακής πολιτικής, Παιδείας, Πολιτισμού, ΜΜΕ και Αθλητισμού, ανέπτυξε το 2010 την πολιτική Πολιτιστικής Διπλωματίας. Οι γενικοί στόχοι ήταν η ενθάρρυνση και η στήριξη του πολιτιστικού τομέα για την ανάπτυξη διεθνών συνεργασιών σε τομείς με συγκεκριμένη πολιτιστική και/ή κυβερνητική προτεραιότητα. Παράλληλα, η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο του οφέλους και του αντίκτυπου της πολιτιστικής διπλωματίας, ιδιαίτερα μετά τη λήξη συγκρούσεων.

Από τα παραπάνω, παρατηρούμε ότι στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου, η άσκηση της πολιτιστικής διπλωματίας δεν είναι αρμοδιότητα ενός μόνο υπουργείου και πως συμπεριλαμβάνει τη συλλογική προσπάθεια και την αλληλεπίδραση πολλών παραγόντων, για την προώθηση των πολιτικών που συμβάλλουν στην ενίσχυση της πολιτιστικής διπλωματίας. Οι συντονισμένες προσπάθειες όλων των προαναφερόμενων φορέων του Ηνωμένου Βασιλείου, συντελούν στην ευρεία αναγνώριση της Ήπιας ισχύος της χώρας.

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε το σχέδιο δράσης του Υπουργείου Ψηφιοποίησης, Πολιτισμού, Παιδείας, Μέσων και Αθλητισμού, το οποίο μεταξύ άλλων έχει σκοπό τη διατήρηση και ενίσχυση της αίσθησης υπερηφάνειας και συνοχής στη χώρα, να προσελκύσει νέα άτομα να επισκεφτούν και να εργαστούν στη χώρα, να μεγιστοποιήσει και να αξιοποιήσει την ήπια ισχύ του Ηνωμένου Βασιλείου.

Στις ενέργειες, συμπεριλαμβάνονται η ενίσχυση της Βρετανικής παρουσίας στο εξωτερικό διαμέσου της πολιτιστικής διπλωματίας, διεθνών επισκέψεων και του προγράμματος «Great», η προώθηση των πολιτιστικών εξαγωγών για την αύξηση της αξίας τους στην οικονομία της χώρας, η συνεισφορά στην παράλληλη κυβερνητική ατζέντα της ήπιας ισχύος και ευημερίας, η χρησιμοποίηση της συλλογής έργων τέχνης της κυβέρνησης , προκειμένου για να προωθηθούν οι τέχνες, η κληρονομιά και ο πολιτισμός της χώρας, μέσω της δημιουργίας εκθέσεων σε υπουργικά και διπλωματικά κτίρια σε όλον τον κόσμο και της συνεισφοράς στην ήπια ισχύ.

Το Υπουργείο Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, είναι υπεύθυνο κυρίως για την διεθνή πολιτική, χωρίς όμως να απουσιάζουν ενέργειες πολιτιστικής διπλωματίας, ως κατεξοχήν φορέας της επίσημης διπλωματίας της χώρας. Άλλωστε στο υπουργείο υπάγονται οι πρεσβείες που είναι υπεύθυνες για την μεταφορά των πολιτικών και της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό. Διαθέτει ένα παγκόσμιο δίκτυο πρεσβειών και προξενείων, απασχολώντας πάνω από 14.000 άτομα σε περίπου 270 διπλωματικά γραφεία. Συνεργάζεται με διεθνείς οργανισμούς για την προώθηση των συμφερόντων του Ηνωμένου Βασιλείου και της παγκόσμιας ασφάλειας. Προωθεί τα συμφέροντα και τις αξίες του Ηνωμένου Βασιλείου διεθνώς, υποστηρίζει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις ανά τον κόσμο, στηρίζοντας την παγκόσμια επιρροή και την ευημερία της χώρας. Όραμα του είναι να οικοδομήσει μια πραγματικά «παγκόσμια Βρετανία», η οποία θα πρωταγωνιστεί στην παγκόσμια σκηνή.

Μεταξύ άλλων, στηρίζει κορυφαίους μελετητές με ηγετική ικανότητα να παρακολουθήσουν μεταπτυχιακά μαθήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο με υποτροφίες Chevening και νέους Αμερικανούς να σπουδάσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο με υποτροφίες Marshall. Προωθεί την ευημερία και την ανάπτυξη μέσω του Δικτύου Επιστήμης και Καινοτομίας, καθώς και μερικές από τις εργασίες της κυβέρνησης για τη διεθνή ανάπτυξη, (μεταξύ άλλων την προώθηση της βιώσιμης παγκόσμιας ανάπτυξης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της κλιματικής αλλαγής και της πρόληψης των συγκρούσεων).

Το Βρετανικό Συμβούλιο, είναι ο διεθνής οργανισμός του Ηνωμένου Βασιλείου με αρμοδιότητα στις διεθνείς πολιτιστικές σχέσεις, με αντιπροσωπείες σε τουλάχιστον 110 χώρες προωθώντας την Αγγλική γλώσσα, ενθαρρύνοντας την πολιτιστική, επιστημονική και εκπαιδευτική συνεργασία με το Ηνωμένο Βασίλειο. Η δράση του επικεντρώνεται στις ευκαιρίες πολιτιστικής ανάπτυξης, στις νέες συνεργασίες και στις πολιτιστικές σχέσεις.

Μουσεία, κληρονομιά και Οργανισμοί:

Βρετανικό Μουσείο φορέας πολιτιστικής διπλωματίας με πληθώρα αρχαιολογικών και εθνογραφικών στοιχείων-ευρημάτων.

Βρετανική Βιβλιοθήκη με αρχαία και μεσαιωνικά χειρόγραφα καθώς και παπύρους .

Ζωολογικός κήπος του Λονδίνου

Βασιλικός Βοτανικός κήπος του Λονδίνου

Πανεπιστήμια και οι βιβλιοθήκες τους όπως University of Gambridge, Oxford κ.α.

Art galleries: National Gallery, the Victoria and Albert Museum, the National Portrait Gallery, two Tate galleries—Tate Britain (with superb collections of John Constable and the Pre-Raphaelites) and Tate Modern—and the Wallace Collection.

Αθλητισμός και δημιουργία: ποδόσφαιρο, ράγκμπι, κολύμβηση κ.τ.λ.

ΜΜΕ και δημοσιεύσεις : Daily newspapers published in London include The Times, one of the world’s oldest newspapers; The Sun, a tabloid that is the country’s most widely read paper, with circulation in the millions; the The Daily Telegraph; and The Guardian (also published in Manchester). Major regional dailies include the Manchester Evening News, the Wolverhampton Express and Star, the Nottingham Evening Post, and the Yorkshire Post. Periodicals, such as The Economist, also exert considerable international influence.

International Council of Museums (ICOM)

ICOM is the only international organisation representing museums and museum professionals. It has more than 32,000 members and is made up of National Committees, which represent 136 countries and territories, and International Committees, which gather experts in museum specialities worldwide.

ICOM International Committees

The 30 International Committees bring together professional experts covering all aspects of museum activity. Their annual meetings offer the opportunity for UK museums professionals to extend their networks of international contacts. The ICOM events calendar lists the dates of annual International Committee meetings.

ICOM UK

ICOM UK is the National Committee of ICOM in the UK and is a gateway to the global museum community and the only UK museum association with a dedicated international focus. In addition to leading on two working internationally programmes – the annual Working Internationally Conference and the Working Internationally Regional Project – ICOM UK also offers bursaries for ICOM UK members to attend ICOM Triennial Meetings, International Committee meetings, and other conferences with a demonstrable international remit.

Visiting Arts

Visiting Arts’ purpose is to strengthen intercultural understanding through the arts.  It provides tools to help the cultural sector to work more effectively and efficiently worldwide

World Cultures Connect (WCC)

WCC is a global cultural information site.  It connects artists and cultural organisations across the globe by allowing them to promote their work, make new connections, identify opportunities, and discover new partners, markets, and audiences.  The discussion forum is a useful way to share information and advice, and take part in discussions, on working internationally.

Heritage Without Borders (HWB)

Heritage Without Borders is a unique charity working in developing countries to build capacity in heritage skills in situations of poverty and reconstruction, and to provide life-transforming work experience for volunteer students and professionals in the heritage sector.

University Museums Group (UMG)

Universities work on a global stage and their museums play a key role in this international approach.  UMG supports and advocates for the university museum sector in England, Wales, and Northern Ireland.  Working alongside their sister organisation University Museums in Scotland UMIS it represents the interests of university museums to funders and stakeholders, and also maintains close links with the international body for university museums, UMAC

The Art of Partnering report by Kings College London

The Art of Partnering is the final report of a Cultural Enquiry in collaboration with the BBC, which explored the role partnership plays in enabling publicly funded cultural institutions to enhance the quality and diversity of their work across the UK.

National Museum Directors’ Council (NMDC)

NMDC represents the leaders of the UK’s national collections and major regional museums. Its members are the national and major regional museums in England, Northern Ireland, Scotland, and Wales, the British Library, The National Library of Scotland, and the National Archives. While their members are funded by government, the NMDC is an independent, non-governmental organisation.

British Council

The British Council is the UK’s international organisation for cultural relations and educational opportunities. It has offices in over 100 countries across six continents. Each British Council office overseas has its own country website which can be accessed via the British Council’s home page.

UK Registrars Group (UKRG)

The UKRG is a non-profit membership association set up in 1979.  It provides a forum for exchanging ideas and expertise between registrars, collection managers and other museum professionals in the United Kingdom, Europe and worldwide.

Through the UKRG website, members can access a number of resources aimed at registrars, or those who undertake the work of registrars.  These include publications relevant to international loans and exhibitions, such as facilities reports, guidance and top tips, and links to other online resources.

International Federation of Arts Councils and Culture Agencies (IFACCA)

IFACCA produces ACORNS, an online news service for and about arts councils and culture agencies, which contains news from arts and culture funding agencies and a digest of resources, such as links to websites, new publications, jobs, conferences, and events.

I am tab #2 content. Click edit button to change this text. A collection of textile samples lay spread out on the table – Samsa was a travelling salesman.
I am tab #3 content. Click edit button to change this text. Drops of rain could be heard hitting the pane, which made him feel quite sad. How about if I sleep a little bit longer and forget all this nonsense.
Μετάβαση στο περιεχόμενο