Article Views :

48 views

La crisi della democrazia liberale.

Per chi è convinto sostenitore della diplomazia culturale capire il proprio tempo è fondamentale per indicare un’alternativa al modello tradizionale di relazioni tra popoli differenti, trovare la comune radice nella storia e nel tipo di società che si propone è quanto mai utile per una reciproca comprensione delle altrui identità. Solo un’attenta analisi dei nuovi fenomeni e delle storture della società contemporanea può aiutare a migliorare i nostri comportamenti come cittadini e come popolo, e ad essere vigili sentinelle delle classi dirigenti e politiche, perfetta riproduzione della comunità che si candidano a rappresentare.

Sempre più spesso i politologi si interrogano sullo stato di salute delle democrazie liberali utilizzando come indicatori la fiducia verso i partiti e la democrazia rappresentativa, la nuova richiesta di leader forti, la necessità di immediatezza nelle decisioni da assumere e l’affidabilità delle fonti d’informazione.

Secondo Sabino Cassese, giudice emerito della Corte costituzionale italiana, alla base della crisi della democrazia c’è la difficile coesistenza nel mondo di Paesi democratici e autoritari. Ciò creerebbe una sorta di confronto impari che spinge i cittadini a propendere per quei modelli politici dove le decisioni sono più rapide, non dettate da continue mediazioni e confronti che molto spesso fanno emergere le difficoltà proprie della democrazia. In un regime democratico bisogna sempre confrontarsi con i diritti dei cittadini e le loro necessità e quindi questa grande attenzione agli interessi e alle domande collettive richiedono dialogo, dibattito e rallentamenti che da molti sono visti come intralcianti. L’istantaneità a cui la tecnologia ci ha abituati, l’essere continuamente connessi con il mondo e ottenere una risposta ai nostri quesiti con una semplice ricerca su internet, in qualsiasi momento e in qualsiasi luogo, sembra scontrarsi con i tempi di cui una democrazia rappresentativa ha bisogno. E proprio i corpi intermedi sono i maggiori indiziati di questa sfiducia. Robert Michels preannunciava all’inizio del XX secolo: il destino del partito coincide totalmente col destino del suo leader attorno al quale è costruito tutto l’apparato politico. Se il leader-fondatore risulta vincente, carismatico, con i consensi alle spalle anche il movimento o partito avrà successo, appena la figura verticistica vivrà un momento di difficoltà il partito ne risentirà in termini di gradimento: si potrebbe sintetizzare parlando di “leader-dipendenza”. Quello che comunemente viene chiamato populismo, che ha proprio tra i suoi capisaldi la centralità della figura del leader carismatico, altro non è che neoleaderismo, dove il consenso è continuamente ricercato attraverso appelli al popolo, con la necessità di dover ridurre le “singole issue politiche” a pillole, a slogan e spot. Si perde nel tempo la storia degli appelli al popolo ma oggi questi vengono enormemente amplificati dalla Rete. Il modello politico occidentale, osserva Fareed Zakaria, ha il suo simbolo più importante «non nel plebiscito di massa, ma nella figura del giudice imparziale».

La maggior parte degli elettori naviga in Rete, tutti comunicano con tutti, affrontano qualsiasi tematica anche quando non ne hanno le basi culturali e scientifiche per poterne dare spiegazioni ad altri, ma tutto si svolge virtualmente, senza un reale confronto o ascolto delle opinioni altrui. I temi vengono gettati nell’agone virtuale senza valutare realmente il peso politico, e persino penale, di ciò che si sta scrivendo o dicendo attraverso un video e sono quasi sempre tematiche che impattano la curiosità o l’emotività del pubblico tralasciando magari questioni complicate o che incidono realmente sulla politics. La politica virtuale prevale ormai su quella reale, l’opinione pubblica che era al centro della vita politica si è trasformata in opinione digitale. La Rete è diventata in breve tempo il secondo mezzo di informazione e di formazione delle opinioni personali poiché mette a disposizione una gran quantità di piattaforme di informazione (siti, blog, all news) e consente agli utenti di esprimere la loro opinione sui social ma non solo e infine i leader politici possono parlare direttamente ai loro elettori senza il filtro dei mass media tradizionali come radio e televisione.

La discussione in internet tende infatti a incentivare gruppi omologati con l’aggregazione di persone che la pensano allo stesso modo che così vedono rafforzare le proprie opinioni mancando un concreto confronto.

La democrazia ha al proprio interno i suoi limiti e le sue debolezze, così come anche gli eventuali anticorpi, poiché spesso il concetto di democrazia assume un valore vago e impercettibile da poter degenerare in illiberalismo e autoritarismo.

La solidità del sistema liberale, secondo il politologo Yascha Mounk nel suo “The People versus Democracy”, era dovuto a tre presupposti della vita sociale: l’omogeneità delle visioni, la crescita economica e un numero limitato di modelli sociali. Con la conquista della democrazia, del suffragio universale e delle costituzioni liberali nell’Europa Occidentale si ebbe un rapido sviluppo sociale ed economico con la diffusione della tecnologia e dei mezzi di comunicazione. Proprio questi mezzi di comunicazione tradizionali fornivano notizie condivise e garantite perché le informazioni rimanevano nel mainstream secondo lo schema “da uno a molti” e la conoscenza aveva una base comune data da tv, giornali e radio, tutte fonti qualificate. Il secondo presupposto fu una crescita economica diffusa che nessuno aveva conosciuto prima, tanto da abbattere notevolmente le disuguaglianze sociali: le persone potevano così ambire a standard qualitativi di vita più elevati che in passato. Infine, il terzo fattore fu l’omogeneità sociale dettata dalla stabilità consolidata delle democrazie liberali. Per Mounk però questi tre pilastri, in particolare negli ultimi quindici anni, e più in generale nell’ultima generazione, sono stati duramente colpiti. Si sono moltiplicate le fonti d’informazione, permettendo a chiunque di divenire un’emittente al pari delle fonti qualificate e di selezionare solo ciò che desiderano ascoltare, e come abbiamo già visto, ciò ha comportato la diffusione di idee radicali ed estremiste. Nell’ultimo trentennio poi si è avuto un costante declino della crescita economica in Occidente a fronte dell’esplosione dello sviluppo specialmente dei Paesi asiatici, fino alla grande crisi del 2008 che ha destabilizzato il sistema finanziario mondiale. Chi più ha sofferto per questa crisi è stato il lavoratore dipendente e la classe media in generale, che ha visto sempre più assottigliarsi il suo benessere e si è sentito attaccato nei suoi diritti, tanto da dubitare del futuro dei propri figli. Inoltre, l’aumento dei grandi flussi migratori ha fatto sì che le società si contaminassero e alcuni sentissero come minacciata l’omogeneità della collettività, scatenando, per Mounk, l’ansia razziale e culturale. La conseguenza è quindi la disgregazione del sistema liberale con l’ascesa delle democrazie illiberali.

Se la Seconda Guerra Mondiale ha portato alla vittoria del liberalismo come risposta alle dittature che l’avevano causata, come una sorta di logica conseguenza, ci si aspettava il medesimo processo di democratizzazione anche dalle nuove economie emergenti, ma ciò non è accaduto.

La democrazia illiberale è identitaria: si ribaltano i principi che sono alla base delle democrazie costituzionali occidentali come la tutela delle minoranze a favore di un modello dove vige il diritto della maggioranza ad imporre la propria visione. Secondo Jan-Werner Müller, filosofo e storico tedesco, qualificare questi regimi come “democrazie”, seppur illiberali, offre un vantaggio retorico ai leader che le guidano, perché toglie loro l’alibi di non garantire le prassi democratiche e al tempo stesso di identificare le proprie azioni con il volere del popolo.

Dott. Niccolò Duranti

Membro del Comitato Scientifico dell’Istituto Ellenico della Diplomazia Culturale – sede di Ancona

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

Εγγραφείτε. Κάντε εγγραφή για να μην χάσετε μελλοντικές δημοσιεύσεις.

You can unsubscribe at any time. By signing up you are agreeing to our Terms of Service and Privacy Policy. This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αρχείο Ηνωμένου Βασιλείου

Φορείς Πολιτιστικής Διπλωματίας Ηνωμένου Βασιλείου

Το Ηνωμένο Βασίλειο, βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, καθώς η απόφαση για έξοδο από την Ε.Ε. (Brexit) έφερε επιπτώσεις και στη διεθνή εικόνα και φήμη της χώρας. Επομένως, θα χρειαστεί μια νέα προσέγγιση, προκειμένου να προωθηθούν αποτελεσματικά τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, με ενισχυμένη δημόσια διπλωματία και διεθνείς πολιτιστικές σχέσεις.

Η Αγγλική γλώσσα, η οποία χρησιμοποιείται ως δεύτερη ή ως επίσημη γλώσσα σε πολλές χώρες του κόσμου, το τηλεοπτικό δίκτυο BBC (το μεγαλύτερο δίκτυο ΜΜΕ στον κόσμο με παρουσία στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο σε περισσότερες από 30 γλώσσες και ένα ακροατήριο 269 εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε εβδομάδα)κυρίαρχοι πολιτιστικοί οργανισμοί όπως το Βρετανικό μουσείο και το V&Aβραβευμένες τηλεοπτικές σειρές όπως το Sherlock, ναυαρχίδες του κινηματογράφου όπως ο James Bond και το Star Wars, η μουσική παραγωγή του David Bowie και του Ed Sheeranη λογοτεχνία του Σαίξπηρ και της Άγκαθα Κρίστι και αθλητικές διοργανώσεις όπως η Premier League, είναι μερικά από τα πιο δυνατά παραδείγματα και πλεονεκτήματα στον τομέα του πολιτισμού και της δημιουργικότητας του Ηνωμένου Βασιλείου.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η άσκηση της πολιτιστικής διπλωματίας βασίζεται στην ανταλλαγή ιδεών, αξιών και του πολιτισμού προκειμένου να ενδυναμωθεί η σχέση της χώρας με τον κόσμο και τις υπόλοιπες χώρες και επίσης να προωθηθούν η επιρροή της, η απασχόληση και η ανάπτυξη ως θεματοφύλακες του μέλλοντος της χώρας.

Το Υπουργείο Ψηφιακής πολιτικής, παιδείας, πολιτισμού, ΜΜΕ και αθλητισμού, συνεργάζεται με το Βρετανικό συμβούλιο, το Υπουργείο Εξωτερικών (Foreign Office) και άλλους κυβερνητικούς φορείς για να προωθήσουν πρωτοβουλίες, όπως η καμπάνια GREAT και πολιτιστικές συνεργασίες με άλλες χώρες.

Το 2006, δημιουργήθηκε το συμβούλιο Δημόσιας Διπλωματίας, σε μια προσπάθεια αναθεώρησης των πρακτικών της δημόσιας διπλωματίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το συμβούλιο είναι υπεύθυνο, για τη δημιουργία εθνικής στρατηγικής δημόσιας διπλωματίας, προκειμένου να υποστηριχθούν τα διεθνή συμφέροντα και οι στόχοι του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα μέλη του συμβουλίου είναι το Υπουργείο Εξωτερικών, το Βρετανικό Συμβούλιο και η Παγκόσμια Υπηρεσία του BBC.

Σε συνεργασία με τους βασικούς ενδιαφερόμενους, συμπεριλαμβανομένου του Foreign Office, του Βρετανικού Συμβουλίου και των πολιτιστικών οργανισμών, το Υπουργείο Ψηφιακής πολιτικής, Παιδείας, Πολιτισμού, ΜΜΕ και Αθλητισμού, ανέπτυξε το 2010 την πολιτική Πολιτιστικής Διπλωματίας. Οι γενικοί στόχοι ήταν η ενθάρρυνση και η στήριξη του πολιτιστικού τομέα για την ανάπτυξη διεθνών συνεργασιών σε τομείς με συγκεκριμένη πολιτιστική και/ή κυβερνητική προτεραιότητα. Παράλληλα, η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο του οφέλους και του αντίκτυπου της πολιτιστικής διπλωματίας, ιδιαίτερα μετά τη λήξη συγκρούσεων.

Από τα παραπάνω, παρατηρούμε ότι στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου, η άσκηση της πολιτιστικής διπλωματίας δεν είναι αρμοδιότητα ενός μόνο υπουργείου και πως συμπεριλαμβάνει τη συλλογική προσπάθεια και την αλληλεπίδραση πολλών παραγόντων, για την προώθηση των πολιτικών που συμβάλλουν στην ενίσχυση της πολιτιστικής διπλωματίας. Οι συντονισμένες προσπάθειες όλων των προαναφερόμενων φορέων του Ηνωμένου Βασιλείου, συντελούν στην ευρεία αναγνώριση της Ήπιας ισχύος της χώρας.

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε το σχέδιο δράσης του Υπουργείου Ψηφιοποίησης, Πολιτισμού, Παιδείας, Μέσων και Αθλητισμού, το οποίο μεταξύ άλλων έχει σκοπό τη διατήρηση και ενίσχυση της αίσθησης υπερηφάνειας και συνοχής στη χώρα, να προσελκύσει νέα άτομα να επισκεφτούν και να εργαστούν στη χώρα, να μεγιστοποιήσει και να αξιοποιήσει την ήπια ισχύ του Ηνωμένου Βασιλείου.

Στις ενέργειες, συμπεριλαμβάνονται η ενίσχυση της Βρετανικής παρουσίας στο εξωτερικό διαμέσου της πολιτιστικής διπλωματίας, διεθνών επισκέψεων και του προγράμματος «Great», η προώθηση των πολιτιστικών εξαγωγών για την αύξηση της αξίας τους στην οικονομία της χώρας, η συνεισφορά στην παράλληλη κυβερνητική ατζέντα της ήπιας ισχύος και ευημερίας, η χρησιμοποίηση της συλλογής έργων τέχνης της κυβέρνησης , προκειμένου για να προωθηθούν οι τέχνες, η κληρονομιά και ο πολιτισμός της χώρας, μέσω της δημιουργίας εκθέσεων σε υπουργικά και διπλωματικά κτίρια σε όλον τον κόσμο και της συνεισφοράς στην ήπια ισχύ.

Το Υπουργείο Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, είναι υπεύθυνο κυρίως για την διεθνή πολιτική, χωρίς όμως να απουσιάζουν ενέργειες πολιτιστικής διπλωματίας, ως κατεξοχήν φορέας της επίσημης διπλωματίας της χώρας. Άλλωστε στο υπουργείο υπάγονται οι πρεσβείες που είναι υπεύθυνες για την μεταφορά των πολιτικών και της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό. Διαθέτει ένα παγκόσμιο δίκτυο πρεσβειών και προξενείων, απασχολώντας πάνω από 14.000 άτομα σε περίπου 270 διπλωματικά γραφεία. Συνεργάζεται με διεθνείς οργανισμούς για την προώθηση των συμφερόντων του Ηνωμένου Βασιλείου και της παγκόσμιας ασφάλειας. Προωθεί τα συμφέροντα και τις αξίες του Ηνωμένου Βασιλείου διεθνώς, υποστηρίζει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις ανά τον κόσμο, στηρίζοντας την παγκόσμια επιρροή και την ευημερία της χώρας. Όραμα του είναι να οικοδομήσει μια πραγματικά «παγκόσμια Βρετανία», η οποία θα πρωταγωνιστεί στην παγκόσμια σκηνή.

Μεταξύ άλλων, στηρίζει κορυφαίους μελετητές με ηγετική ικανότητα να παρακολουθήσουν μεταπτυχιακά μαθήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο με υποτροφίες Chevening και νέους Αμερικανούς να σπουδάσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο με υποτροφίες Marshall. Προωθεί την ευημερία και την ανάπτυξη μέσω του Δικτύου Επιστήμης και Καινοτομίας, καθώς και μερικές από τις εργασίες της κυβέρνησης για τη διεθνή ανάπτυξη, (μεταξύ άλλων την προώθηση της βιώσιμης παγκόσμιας ανάπτυξης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της κλιματικής αλλαγής και της πρόληψης των συγκρούσεων).

Το Βρετανικό Συμβούλιο, είναι ο διεθνής οργανισμός του Ηνωμένου Βασιλείου με αρμοδιότητα στις διεθνείς πολιτιστικές σχέσεις, με αντιπροσωπείες σε τουλάχιστον 110 χώρες προωθώντας την Αγγλική γλώσσα, ενθαρρύνοντας την πολιτιστική, επιστημονική και εκπαιδευτική συνεργασία με το Ηνωμένο Βασίλειο. Η δράση του επικεντρώνεται στις ευκαιρίες πολιτιστικής ανάπτυξης, στις νέες συνεργασίες και στις πολιτιστικές σχέσεις.

Μουσεία, κληρονομιά και Οργανισμοί:

Βρετανικό Μουσείο φορέας πολιτιστικής διπλωματίας με πληθώρα αρχαιολογικών και εθνογραφικών στοιχείων-ευρημάτων.

Βρετανική Βιβλιοθήκη με αρχαία και μεσαιωνικά χειρόγραφα καθώς και παπύρους .

Ζωολογικός κήπος του Λονδίνου

Βασιλικός Βοτανικός κήπος του Λονδίνου

Πανεπιστήμια και οι βιβλιοθήκες τους όπως University of Gambridge, Oxford κ.α.

Art galleries: National Gallery, the Victoria and Albert Museum, the National Portrait Gallery, two Tate galleries—Tate Britain (with superb collections of John Constable and the Pre-Raphaelites) and Tate Modern—and the Wallace Collection.

Αθλητισμός και δημιουργία: ποδόσφαιρο, ράγκμπι, κολύμβηση κ.τ.λ.

ΜΜΕ και δημοσιεύσεις : Daily newspapers published in London include The Times, one of the world’s oldest newspapers; The Sun, a tabloid that is the country’s most widely read paper, with circulation in the millions; the The Daily Telegraph; and The Guardian (also published in Manchester). Major regional dailies include the Manchester Evening News, the Wolverhampton Express and Star, the Nottingham Evening Post, and the Yorkshire Post. Periodicals, such as The Economist, also exert considerable international influence.

International Council of Museums (ICOM)

ICOM is the only international organisation representing museums and museum professionals. It has more than 32,000 members and is made up of National Committees, which represent 136 countries and territories, and International Committees, which gather experts in museum specialities worldwide.

ICOM International Committees

The 30 International Committees bring together professional experts covering all aspects of museum activity. Their annual meetings offer the opportunity for UK museums professionals to extend their networks of international contacts. The ICOM events calendar lists the dates of annual International Committee meetings.

ICOM UK

ICOM UK is the National Committee of ICOM in the UK and is a gateway to the global museum community and the only UK museum association with a dedicated international focus. In addition to leading on two working internationally programmes – the annual Working Internationally Conference and the Working Internationally Regional Project – ICOM UK also offers bursaries for ICOM UK members to attend ICOM Triennial Meetings, International Committee meetings, and other conferences with a demonstrable international remit.

Visiting Arts

Visiting Arts’ purpose is to strengthen intercultural understanding through the arts.  It provides tools to help the cultural sector to work more effectively and efficiently worldwide

World Cultures Connect (WCC)

WCC is a global cultural information site.  It connects artists and cultural organisations across the globe by allowing them to promote their work, make new connections, identify opportunities, and discover new partners, markets, and audiences.  The discussion forum is a useful way to share information and advice, and take part in discussions, on working internationally.

Heritage Without Borders (HWB)

Heritage Without Borders is a unique charity working in developing countries to build capacity in heritage skills in situations of poverty and reconstruction, and to provide life-transforming work experience for volunteer students and professionals in the heritage sector.

University Museums Group (UMG)

Universities work on a global stage and their museums play a key role in this international approach.  UMG supports and advocates for the university museum sector in England, Wales, and Northern Ireland.  Working alongside their sister organisation University Museums in Scotland UMIS it represents the interests of university museums to funders and stakeholders, and also maintains close links with the international body for university museums, UMAC

The Art of Partnering report by Kings College London

The Art of Partnering is the final report of a Cultural Enquiry in collaboration with the BBC, which explored the role partnership plays in enabling publicly funded cultural institutions to enhance the quality and diversity of their work across the UK.

National Museum Directors’ Council (NMDC)

NMDC represents the leaders of the UK’s national collections and major regional museums. Its members are the national and major regional museums in England, Northern Ireland, Scotland, and Wales, the British Library, The National Library of Scotland, and the National Archives. While their members are funded by government, the NMDC is an independent, non-governmental organisation.

British Council

The British Council is the UK’s international organisation for cultural relations and educational opportunities. It has offices in over 100 countries across six continents. Each British Council office overseas has its own country website which can be accessed via the British Council’s home page.

UK Registrars Group (UKRG)

The UKRG is a non-profit membership association set up in 1979.  It provides a forum for exchanging ideas and expertise between registrars, collection managers and other museum professionals in the United Kingdom, Europe and worldwide.

Through the UKRG website, members can access a number of resources aimed at registrars, or those who undertake the work of registrars.  These include publications relevant to international loans and exhibitions, such as facilities reports, guidance and top tips, and links to other online resources.

International Federation of Arts Councils and Culture Agencies (IFACCA)

IFACCA produces ACORNS, an online news service for and about arts councils and culture agencies, which contains news from arts and culture funding agencies and a digest of resources, such as links to websites, new publications, jobs, conferences, and events.

I am tab #2 content. Click edit button to change this text. A collection of textile samples lay spread out on the table – Samsa was a travelling salesman.
I am tab #3 content. Click edit button to change this text. Drops of rain could be heard hitting the pane, which made him feel quite sad. How about if I sleep a little bit longer and forget all this nonsense.
Μετάβαση στο περιεχόμενο